• jefferson airplane'in surrealistic pillow albümünün arka kapağında bu adamın resmi vardır ve altında aynen şöyle yazar: jerry garcia, musical and spiritual adviser. demek ki neymiş, grup çaldıktan sonra dönüp bu adama "jerry abi, nasıl olmuş??" diye sorup kendisinden "basın sesini biraz kısın" veya "gitar tonunu değiştirin" türünden cevaplar alıyormuş.
  • bu amcamizin vefatini the onion gazetesi zamaninda "head dead head dead" diye duyumustu. ne kadar uzulduysemde basliga bakip gulmemek elde degildi tabiki.
  • janis jopline olan aşkını festival express de ilan etmiştir. çok şirin çok güzel adamdır.

    babanız olsun da okuldan geldiğinizde onu kütüphanede oturmuş pikap dinlerken seyredip "merhaba " dediğinizi duymasın istersiniz.
  • bi yerde bişey buldu da sanki ona gitti.
  • grateful dead'in piri olan, psychedelic rock ustadi. rock gitaristligi disinda kravat tasarimciligi gibi bir olayi da vardi. jerry garcia marka kravatlar pahali magazalarda pierre cardinlerle falan ayni standlarda hala satilmakta. san francisco art institute'de okumus, tasarim isini bilen bir insandi.
  • inanilmaz yetenekli bir gitarist. her ne kadar grateful dead'in her elemani birbirinden asmis olsa da, genelde grubun butun ucuk dogaclamalari garcia'nin sololari uzerine kuruludur, yani -kendisi boyle anilmaktan nefret etse de- grubun beynidir diyebiliriz.

    derler ki bu adamin ic dunyasini, ruh halini falan bilen cok az insan varmis, gercek jerry garcia'yi taniyan homo sapiens sayisi oldukca ufakmis.
    zamaninda grup iflasin esigindeyken gitarlarini satmak zorunda kalmistir ayrica.

    son olarak, ne kadar esi benzeri gelmeyecek bir muzisyen oldugunu idrak edebilmek icin once live dead'den dark star, saint stephen ve the eleven, akabinde american beauty'den candyman ve attics of my life, son olarak da one from the vault'tan blues for allah yorumu dinleyiniz, secdeye geliniz, ornek aliniz, ozleyiniz, unutmayiniz, unutturmayiniz.
  • kendisini goremeyecek olmak, hayatim boyunca icimde kalacak tek seydir belki de.

    ayrica tam olarak su anda farkettim ki, ortalama bir aylik araliklar ile bir entry dosemekte oldugum basligin sahibidir.
    ayda bir entry yaziyor olsam da, her gun, her saat aklimdadir sololari. bu yuzden, diyecegim sudur : jerry lives!
  • bu adama olan hayranligim grateful dead hayranligimdan once sekillendi, zira kendisinin ismi vardi. cream-clapton iliskisi bir nevi.

    amma velaki zaman gectikce farkettim ki, bu adamin isminden bagimsiz sekilde dinleyip hastasi oldugum dead sarkilarinin %90'ini zaten bu adam bestelemis.

    bunu farkettigim gunden beri kendisine hayranliktan ote bir takim duygular besliyorum. yavrusu olursa veririm.
  • (bkz: fedon)
  • dün doğumgünüymüş, youtube'da bir şarkısının altındaki yorumlardan gördüm. son konserleriymiş, hayranları ölümünden 20 küsür yıl sonra bu videoyu seçmiş. konserin açılışını da the band yapmış. iyi ki doğmuş.
hesabın var mı? giriş yap