• tekrar bakıyorum rakamlara,

    şampiyonlar liginde ilk 7 senede 7 final, (1992-1998), sonraki 12 sene 4 final.

    uefa kupasında 11 senede 10 final (1989-1999), sonraki 12 senede 0 (yazıyla sıfır) final, (2000-2011)

    evet yükselişe geçmiş italya futbolu, benim gibi bu lige hasta bir futbolseverin de yüreğine su serpildi.
  • en önemli karakteristiği oyunu kontrol etmek üzerine kurulmuş stratejidir. evet, italyan takımları için topu değil ama oyunu kontrol etmek önemlidir. italyanlar, hücumda en basit şekilde sonuca gitmek üzerine oyunu kurarken, defansta her şekilde rakibinden üstün olmayı amaçlar. bu nedenle italyan takımları savunma yaparken futbol kuralları içinde acımasızdır. bir italyan defans oyuncusu rakibini kaleye yaklaştırmaktansa faulle durdurur. rakip forveti yıldırmak için fiziksel ve psikolojik temastan kaçınmaz. öte yandan italyan takımları hücumda; yaratıcılığı sonuca kanalize ettikleri için spektakülerden ziyade sade bir resim çizerler. bu da aslında "çok defansif, göze hoş gelen futbol değil" eleştirilerinin kaynağını oluşturur. italyan futbolunda defansif stratejiler o kadar göze batar ki, netice hedefli hücum plânları göz ardı edilir.

    hakkında biraz google karıştırınca karşıma güzel bir site çıktı. burada italyan futbolu çok güzel bir şekilde işlenmiş. fantasia ve furbizia terimleriyle başlıyor, örneklerle falan güzel bir kaynak oluşturuyor. ingilizcesi olup merak eden varsa tıklayıp baksın:

    http://www.footballitaliano.co.uk/…_16_serie-a.html

    http://www.footballitaliano.co.uk/…-i-fantasia.html

    http://www.footballitaliano.co.uk/…ii-furbizia.html

    ____
    buradan hoşuma giden bir cümleyi de alıntılayayım: "brezilya'da bir defans ondan daha iyi oynayarak alt edilir. ingiltere'de ondan daha çok koşarak, italya'da ise ondan daha zeki davranarak..." (buna benzer bir şey işte. fazla kurcalama. anafikri kaptın sen. ben gördüm.)

    ben şahsen seviyorum abi. futbolunu da, ligini de, milli takımını da seviyorum. cm'de bile seviyorum. tabii bu benim görüşüm ama açıkçası ingiliz futbolundan ziyade italyan futbolu bana daha çekici geliyor.

    ____
    edit: ölü linkler diriltildi.
  • juventus söz sahibi olmadığında tadı çıkmayan futbol.
  • sampiyonlar ligi yari-finaline 3 takim*** cikararak bir rekora imza atmis, a$mi$ futbol. igrenc otesi ingiliz liglerinin gereksiz medyatik olmasini minimize etmesini umdugumuz olusum; il calcio!
  • italya'nın edirnesini geçtikten sonra ne kadar vasat oldukları apaçık ortaya çıkan bir dönemin efsane takımlarını içeren organizasyon.

    ceketini assa şampiyon olacak juventus bile şl'de 3 maçta tek galibiyeti bulunmakta*. ligin en iyi ikinci takımı roma ise dün kendi evinde büyük bir facia yaşadı. milan ise artık çaptan düşmüş veya düşmekte olan yıldızların uğrak yeri haline gelmiş, inter'e baktığımızda forvetinde rodrigo palacio gibi vasat bir oyuncu ile mücadele etmekte, kadrosunun yarısını bile futbolla ilgilenen önemli bir kesime yabancı gelecek isimlerden oluşmakta. bir diğer güçlü ekip napoli ise psg'nin kıyağı cavani ve lavezzi'den gelen uçuk meblağların sayesinde toplama bir takım kurup yine italya'nın dışında pek bir başarı elde edememiş bir takım.

    2000'lerin başında her biri sağlam kadrolara sahip bu takımların sadece forvet hattına baktığımızda bile dönemin üst düzey forvetlerinin bulunduğunu görebilmekteyiz.

    roma
    (bkz: gabriel batistuta)
    (bkz: francesco totti)
    (bkz: vincenzo montella)
    (bkz: marco delvecchio)

    inter
    (bkz: ronaldo)
    (bkz: christian vieri)
    (bkz: alvaro recoba)
    (bkz: nicola ventola)

    milan
    (bkz: andriy schevchenko)
    (bkz: filppo inzaghi)
    (bkz: javi moreno)

    ulan kısa bir entry girecektim hızımı alamadım. neyse sözün kısası (bkz: italya futbolu bitmiş)
  • futbol maçının görsel bir şov değil kazanılması gereken bir mücadele olduğu futbol ekolü.
  • öyle bir şeydir ki, eğer tuttuğun takıma karşı oynanıyorsa fıtık eder(bunun sebebi ölümüne defans değil elbette, onu #18660201'de özet geçtim). şahsen 28 nisan 2010 fc barcelona fc internazionale maçında barcelona'yı desteklemiştim, o yüzden üzüldüm. ancak inter ve mourinho üzerinden italyan futboluna yapılan giydirmelere de kırıldım açıkçası. hattâ küstüm.

    umarım inter'in bu geceki başarısı italyan futbolu adına da bir şahlanış olur. neden dersen, bundan takribi 10 sene önceki futbol zenginliğine ihtiyacımız var. bana göre günümüzde futbol gereğinden fazla makine düzeninde oynanıyor. karşında inter gibi bir takım olmazsa çok rahat makineyi çalıştırabiliyorsun. #18889762'de belirttiğim gibi barcelona gibi bir takım 2. bir taktiğe ihtiyaç duymayabiliyor. manu 2 sene üst üste finale çıkabiliyor. yarı finalde en az 2 ingiliz takımını görebiliyorsun. bunları aşmamız gerek. futbolu daha çeşitli hale getirmek gerek.

    ha italyan futbolunun iflası gibi bir argüman da sunulabilir buna karşı. ancak 2000'li yılları iyi irdelediğimizde göreceğiz ki, sorun italyan futbolunda değil, kulüplerin kendisindedir. juventus cephesinde yaşanan şerefsizlikler, milan'ın kendini yenileyememesi, 30 yaş üstü futbolcularla gidebildiği yere kadar gitmeye çalışması, büyük ölçüde şike skandalı yüzünden ligin ve kulüplerin prestij kaybı, maddi beceriksizlik sonucu yıldızların başka liglere transferi, dünya futbol trendini takip etme gafletinden kelli ülke futbol karakterinden uzaklaşma gibi nedenlerle italyan futbolu günümüzde yüksek yerlerde değil. bu sebeple inter'in finale çıkması önemli. italyan takımlarının titreyip kendine gelmeleri, özüne dönmeleri için bir şans. as roma dışında tabii. o da aynı bizim beşiktaş gibi bahtsız amına koyim.

    edit: imlâ.
  • uefa şampiyonlar liginde ilk 7 sene (1992 de dahil ) tüm finallerde bir italyan takımı varken, ondan sonraki 12 sezonda sadece 4 finalde vardı italyan takımları (2003 de finalde 2 italyan takımı vardı). 1989 ve 1990 yılında şampiyon kulupler kupasında da milan peşpeşe 2 final oynamıştı.

    uefa kupasında 1989-1999 yılları arası toplam 11 finalin 10 tanesinde en az bir italyan takımı vardı. bu 11 finalin 4 tanesi de 2 italyan takımı arasında oynanmıştı. ve daha acı olan 1999 yılındaki parma-marsilya(3-0) finalinden bugüne dek bir daha hiç bir italyan takımı uefa kupasında final oynamadı.

    yine aynı dönemde (1989-1999) 11 kupa galipleri kupası finalinin 5 tanesinde bir italyan takımı vardı.

    1990-1999 yılları arası tarihinin en iyi dönemini geçiren italyanlar günümüzde ingiltere ve ispanya'nın gerisinde kalmakla yetinmedi, almanya'nın da her anlamda gerisinde kalmaya başladı(bir sonraki sezondan itibaren uefa ülkeler sıralamasında almanya italya'yı geçtiği için şampiyonlar ligine almanya'dan 4 italya'dan 3 takım katılacak).

    eski güzel ve ihtişamlı günlerine dönebilir mi bilmem ama bir çok anlamda yeniliğe ihtiyacı olduğu açık.
  • yeniden yaşam emareleri göstermeye başlayan ve önümüzdeki yıllar daha da ileri gitmesi muhtemel olan güzellik. bunda yeni stadyum inşaatlarının büyük payı olduğunu ve olacağını düşünüyorum. italya'nın yıllardır en büyük sorunlarından biri, nuh nebiden kalma stadyumların yarattığı berbat atmosfer ve bunun hem seyirci sayısına hem de yayın hakları ve sponsorluk gibi gelir kalemlerine olumsuz yönde etki etmesiydi. bir dünya savaşı çıkmaz yahut italyan ekonomisi komple nalları dikmez ise, bundan 10 sene sonra hiç abartmıyorum en az 15-20 yeni stadyum bitirilmiş olacak italya'da. juventus, udinese gibi takımlar bu işi zaten halletti; cagliari bile şu an geçici olarak sardegna arena'da oynuyor 2021'de tamamlanması planlanan yeni stadına taşınana kadar. empoli'nin projesi var. roma'nın var. milan da yapabilir. serie a'ya tekrar dönmesi kesinleşmemiş olsa da frosinone kutu gibi şahane bir stat yaptı bu sezon, 5-6 ay önce taşındılar oraya.

    ayrıca, serie a'daki spal, benevento, crotone gibi takımlara saygısızlık etmek istemem ancak şu da bir gerçek ki şike skandalları ve ekonomik problemler nedeniyle italya'nın yüzü olarak bildiğimiz çoğu takım alt liglerde kayboldu. bunun sonucunda oluşan boşluk da nispeten zayıf takımlarla doldurulmak zorunda kalındı - sonuç olarak kimse "parma yoksa serie a'ya kimse yükselmeyecek, 14 takımla oynayacağız" diyemez.

    bu sezonla birlikte bu durum da yavaş yavaş değişiyor gibi... 2017/18 sezonunda serie c'den b'ye yükselmeyi garantileyen takımlar lecce, padova ve livorno oldu. siena, catania gibi ekipler de play-off'ta mücadele edecek. benzer şekilde, serie b'den yükselmeyi garantileyen tek takım şu an için empoli. kalan haftalarda ikinci olarak veya play-off yoluyla şu takımlardan ikisi de yükselecek: frosinone, palermo, parma, venezia, bari, cittadella, perugia.

    görüldüğü üzere, taraftarı ve kültürü olan çok sayıda takım yeniden çıkış yakalamış durumda ve son yıllarda yaşanan yaprak dökümünün ardından tekrar üst sıraları ve ligleri kovalamaya başladı bu ekipler.

    "kardeşim üçüncü ligden bana ne ya, sen serie a'dan haber ver" derseniz önümüzde anlı şanlı roma örneği duruyor. napoli'nin kısıtlı kadro ve bütçesine rağmen (avrupa devlerine kıyasla) şampiyonluk yarışını 34-35 hafta sürdürmesi, juventus ve roma'nın avrupa'da yeniden saygı duyulan güçlü takımlar haline gelmesi (gerçi juve hep öyleydi ama roma da katıldı artık), inter ve milan'ın hala geçiş sürecinde olsa da "toparlanacağız" mesajını iyiden iyiye vermeleri, lazio'nun ortalama üstü bir sezon geçirmesi...

    sözün özü, birkaç sezondur geri dönüş sinyallerini veren italya artık gümbür gümbür geliyor. açıp da tek maç izlemeden hala 5 bin yıllık lecce-cagliari geyiği yapan tiplerin aksine; avrupa futbolunu yakından takip eden herkes, serie a'nın bu sezon izlemesi en keyifli, en çekişmeli liglerden biri olduğunu kabul ediyor. bu gelişimin sonucunda şampiyonluk potansiyeli olan 1-2 takım daha çıkarsa piyasaya (ki yeni gelir dağılım modeli sayesinde juve'nin hegemonyası er ya da geç kırılacaktır; napoli, roma, lazio, inter ve milan sonsuza dek böyle 2-5. sıralar için oynamayacak) işte o zaman seyreyleyin asıl cümbüşü.

    yürüyedur çocuk. *
  • avrupa futbolu içerisinde ilginç bir şekilde izlemesi bana en çok keyif veren futbol akımı. takımlar 90 dakika boyunca it gibi mücadele ederler, mücadele etmeyen futbolcuya yer yoktur. oyuncular göze güzel görünsün diye değil, maçı kazanmak için futbol oynarlar ve eğer mücadeleyi seven bir insansınız italyan futbolu oldukça hoşunuza gider.

    edit:imla
hesabın var mı? giriş yap