ilber ortaylı

• arada bu kafa tv'nin shortları düşüyor önüme, verdiği cevaplar acayip itici.
  candaş diyor, "benim 40 yaşına kadar çalışmayan arkadışım var?" o da ölsün diye cevap veriyor. kendi tercihi de geç yani sana göre idealist olmayan herkes ölmek zorunda mı? başka bir soruda da "istanbul'u gezmek isteyen bir arkadışınız sizden tavisye istese nereleri önerirsiniz?" diye sordu. hoca da benim öyle bir arkadaşım olamaz diye olayı uzattı. sence soru senin arkadaşlarınla alakalı olabilir mi? adam orada bir senaryo kurmuş ki senden dolaylı olarak tavsiye istiyor. artık kibir midir nedir bilemiyorum ama her şeye bu kadar üstten ve ben merkezli bakması çok itici geliyor.
• ağzında gümüş kaşık ile dünyaya gelen ve hayatında hiçbir işte çalışmamış olan kişidir. gerçek manâda çalışmak, bilfiil olarak özel sektörde rekabetçi bir ortamda zihinsel ve fiziksel efor sarf etmeyi gerektirir. aileden gelen bir varidat, refah ve geniş çevre durumu var tabii. ekonomik sebeplerden ötürü genç yaşlardan itibaren çalışmak zorunda kalsaydın görürdük. kim bilir şimdi nerede ve hangi işi yapıyor olurdunuz..
  
  tamam ilber ortaylı, tarih konusunda bilhassa osmanlı tarihi hususunda yaşayan bir duayen.
  
  ancak hiçbir zaman özel sektörde, maaşlı olarak çalışmamış. dolayısı ile özel sektör çalışanlarına yönelik empati kuramıyor. hep kamu kurumları bünyesinde, aileden gelen avantajlarını da kullanmak suretiyle, hep el üstünde tutulmuş. o da bu fırsatı iyi değerlendirmiş.
  
  sanki ülkede işsizlik sorunu, mobbing, ağır çalışma şartları, düşük maaş gibi envai çeşit problem yokmuş gibi kalkıp da çalışma hayatı ve işsizlik gibi konularda bu kadar üst perdeden ve kibirli şekilde konuşması olacak iş değil.
  
  anladık bilgili bir münevversin. fakat bazen gerçekten lafını, sözünü hiç tartmadan bodoslama şekilde konuşup, milyonlarca insanı rencide edebiliyorsun.
• yaşlandıkça kafa uçtu gitti. huysuz serseri ihtiyar moduna girdi.