herkesi kendisi gibi sanmak

• nedenini sorgulayıp bir türlü çözemediğiniz bir "iyilik yap denize at" insanı mısınız ? veya genel olarak herkesçe tescil edilmiş denyo bir "iyi insan" duruşunuz mu var ? arkadaşım bak başlığa ve düşün..çok canının yanacağını ifade ediyor o başlık..
  
  adamı cayır cayır yakarlar, ve öyle çok acıtır ki nefret edersin hayattan.
  ama reçete basit..hiç kabul etmek istemeyecek kadar saf ve hatta dümbelek mertebesinde iyi niyetli de olsan, herkesin sen gibi olmak zorunluluğunda olmadığı, bir de bonus olarak gayet bencil ve çıkarcı olabileceği ön kabulünü yapacaksın..antre'de tüm benliğinle kendini teslim etmek yerine, insanları daha kalamalı, daha mesafeli seveceksin..bırak o kalamaları o mesafeleri onlar kapatsın...yürekleri yetiyorsa onlar sevebilsin karşılıksızca..
  can daha az acır, kalp daha az kanar böyle..
  
  organize işler'deki süpermen misali,
  "çok temizsen, en çok sen kirlenirsin" ^*
• herkesin yaptığı şey^*.
• hayalkirikliklarinin temelidir.
• herkesi kendin gibi sanmak yok sosyal alanda tecrübesizlik var.az önce başıma geldi ordan biliyorum.
• muhabbet ediyoruz mesela biriyle. bi süre sonra ben sıkılıyorum. sıkılınca karşıdakinin de sıkıldığını sanıyorum. böyle olunca geriliyorum. aha sıkıldı. acaba kalksak mı? acaba ben gitsem mi? hop bitti. herkesi kendim gibi sandım. bu kadar basit.
• herkesi kendisi gibi sanmak için kişinin kendinin ne olduğunu bilmesi gerek. osman'ı ele alalım. diyo ki ben küfürlü konuşan bir insanım. kimseyi utandırmam, verilen işi tam olarak yaparım, bana güvenenleri yarı yolda bırakmam. herkesi de kendisi gibi sandığından herkesle küfürlü konuşup, herkesin verilen işi tam olarak yapacağını sanar ve güvendiği insanların bu güvene layık olamak için çaba göstereceğini düşünür. ne olur? mutsuz olur. afferin osman devam et.
• herkesin farkinda olmadan da olsa kacinilmaz olarak yaptığı eylemdir. insan kendisinden baska kimseyi tam olarak taniyamayacagi ve anlayamayacagi icin mecburiyetten, kucucuk ve zavalliligindan herkese sadece kendi penceresinden bakabilir. empati guzel ve ozel birsey olmakla birlikte yine kisinin kendi tecrubeleri, duyulari ve iyi niyetiyle sinirlidir, baskasinin icinden gorebilmeye, baskasi olabilmeye kadar gidemez. bu yuzden herkesin duygusu, durumu kendinedir, kelimelerin de dilin de anlaminin yittigi sikca gorulur.
• iyi anlamda oldugunda kendini, kotu anlamda ise karsidaki insani deli eden ruh hali cocuklugu.
• birkaç hezimetten sonra sanmamayı öğrenecektir.
• bu gaflete iki tür insan düşer: biri fazla iyi niyetli olan, biri de kötü niyetli olandır. her ikisi de yanılmaya mahkumdur. her ikisi de olmayan kişi ise biraz gözlem ve tümevarım becerisiyle bu tespiti yapar. bir de şöyle bir "bug"ı vardır bu işin: gerçekten öyle ise eğer, bunun ya farkında olmazsınız^* ya da kabul etmezsiniz^*.