harf

• insanı diğer hayvanlardan ayırır. insan harf çıkarır, diğerleri ses çıkarır.
• "bir kitâbullah-ı azamdır serâser kâinat
  hangi harfi yoklasan mânâsı allah çıkar."
  
  (kâinat baştan başa allah'ın en büyük kitabıdır. hangi harfi araştırsan anlamı allah'tır (allah'a çıkar)
• 1. taraf; bir şeyin ucu, kenarı, sivri ve keskin kıyısı:
  harflerin, kelimelerin muhtelif yerlerinde (başta, ortada, sonda) bulunması.
  ---
  2. kendinden başka bir şeye (ses) delalet eden işaret:
  harflerin, tabiatteki seslere işaret etmeleri.
• "harflerin gülüştüğünü senin adında gördüm!" -haydar ergülen
• cümle asmasındaki sözcük salkımının taneleri.
• harfler mürekkebin işaretleridir. tek bir harf yoktur ki mürekkep ile boyanmamış olsun, mürekkebin boyası harflerin rengidir. harflerin boyası ise yanılsamadır. belirmeleri , mürekkebin izniyledir. harflerin yazgısını mürekkep belirler. ve mürekkepten başka bir şey yoktur. harflerin olmadığı zamanda sadece o vardı ve harflerin tümü yok olacağında yine mürekkebin yüzü kalacaktır. harflere bakarken gözlerin gördüğü sadece mürekkeptir. hiçbir harf, mürekkebe ne bir şey ekleyebilir ne ondan bir şey eksiltebilir. nerede bir harf var ise mürekkebiyle birliktedir
• harfleri kıskanmak mümkündür.
• bir dilin alfabesini oluşturan ve tek başına veya başka ögelerle birlikte o dildeki sesleri yazıda göstermek üzere kullanılan işaretlerden her biri, sesin yazıdaki karşılığıdır.
• hurufe, hurafe muhtemelen hurufilikten kök almış bir kelimedir. hurifiler kelime ve sayılar okunarak gaybın bilinebileceğine inanan, bir tür fal uygulaması olan ve sapkın olarak görülen islam ekolüdür. huruf ise harfler de demek zaten.
• insan ağzından çıkan ve bir ses olan sözü uçup gitmekten kurtaran sembollerden her biri.