harf

• alfabedeki semboller,küçük yapı taşları
• (bkz: ingilizce) (bkz: alfabe) su harflerden olusur:
  (bkz: a) (bkz: b) (bkz: c) (bkz: d) (bkz: e) (bkz: f) (bkz: g) (bkz: h) (bkz: i) (bkz: j) (bkz: k) (bkz: l) (bkz: m) (bkz: n) (bkz: o) (bkz: p) (bkz: q) (bkz: r) (bkz: s) (bkz: t) (bkz: u) (bkz: v) (bkz: w) (bkz: x) (bkz: y) (bkz: z)
• (bkz: harf isimleri kargaşası)
• ses işareti..
• 1. taraf; bir şeyin ucu, kenarı, sivri ve keskin kıyısı:
  harflerin, kelimelerin muhtelif yerlerinde (başta, ortada, sonda) bulunması.
  ---
  2. kendinden başka bir şeye (ses) delalet eden işaret:
  harflerin, tabiatteki seslere işaret etmeleri.
• harfleri kıskanmak mümkündür.
• harfler tek başına canlı ve bağımsız birer organizma iken cem olduklarında uyuma erişir ve sükun bulurlar. onların itminan ve huzurundan geriye ise bizlere kendimizi ifade etmek üzere cansız birer beden halinde sözcükler kalır. halbuki harflerle konuşabilseydik! ah varoluş krizi mi kalırdı geriye?!
• harfler mürekkebin işaretleridir. tek bir harf yoktur ki mürekkep ile boyanmamış olsun, mürekkebin boyası harflerin rengidir. harflerin boyası ise yanılsamadır. belirmeleri , mürekkebin izniyledir. harflerin yazgısını mürekkep belirler. ve mürekkepten başka bir şey yoktur. harflerin olmadığı zamanda sadece o vardı ve harflerin tümü yok olacağında yine mürekkebin yüzü kalacaktır. harflere bakarken gözlerin gördüğü sadece mürekkeptir. hiçbir harf, mürekkebe ne bir şey ekleyebilir ne ondan bir şey eksiltebilir. nerede bir harf var ise mürekkebiyle birliktedir
• bir mahrece dayanarak çıkan sese denir.
• insanı diğer hayvanlardan ayırır. insan harf çıkarır, diğerleri ses çıkarır.