eudaimonia

• insanın yaşadığı günlük ve geçici hazlardan farklı ve daha kapsamlı olarak, hayatının son noktasında "ulaştım" diyebileceği sonsuz mutluluk fazı. bir insan buna ulaşıyorsa zaten gündelik hazları tadıyordur, ancak bir insanın zaman zaman geçici hazlar duyması, o insanın yaşamı sonunda öngörülen mutluluk fonksiyonunun maksimum noktasına ulaşacağı anlamına gelmez.
• aristo ya göre mutlulukanlamına geleneudaimoniaancak şehir devletlerinde elde edilebilir.insanoğlunun amacı bu mutluluğu elde etmektir.eudaimoniaüç kısımdan oluşur; ilki kontrolümüz dışında olan şans, talih, zenginlik gibi dış faktörlerdir.ikincisi insanın içinde olan iyiyi ve kötüyü ayırt edebilme güdüsüdür. bu aynı aynı zamanda hangi durumda nasıl davranacağını bilme olarak da yorumlanabilir. son olarak da, dışardan edindiğimiz, antik yunan da çok değerli olan eğitim ve hukuktur.
• sokrates ve platonun baya üstünde durup kafayı sıyırmalarına neden olan,aristonun eyalette halka sağlanması gereken en yüksek değerlerden biri olduğunu savunduğu ve bu dönem siyasi düşünce dersinde canımı çıkaran konu.
• asya kültüründeki nirvana kelimesinin batı ( antik yunan ) felsefesindeki tezahürüdür. nasıl ki nirvana arzuları öldürüp, gerçek mutluluğa erişme ise eudaimonia'da benzer bir kamil insan olmaya erişmektir. bu iki görüşün de ortak noktası bu mutluluğun ya da "olma" halinin anlık hazlardan ibaret olmadığı, daha kapsamlı bir şey olduğudur. yani günümüz insanının her şeye sahip olupta bir türlü mutlu olamamasının nedeni mutluluğun anlık zevkler ve sahip olmaktan geçtiğini zannetmesidir.
• aristoteles'e göre, "nasıl yaşamalıyız?" sorusunun yanıtı eudaimonia arayışıdır. bu mutluluk, gelip geçici mutluluk anları ya da anlık hissiyatla ilintili değildir. insanın bir işlevi vardır ve buna en uygun yaşam anlayışı aklımızın kudretini değerlerdirdiğimiz yaşama anlayışıdır.
• aristoteles'e göre politika ve diğer bütün eylemlerin kendisine yöneldiği şey. mutluluk olarak çevirilse de tam olarak karşılığı yoktur.
• stoacı düşünür krizippos'a göre insanın peşinden koştuğu mutluluk yani 'eudamonia', insan doğasının yani her birimizin ruhunda bulunan 'daimon'un, evrensel doğayı yöneten varlığın doğasıyla tamamen uyum sağlaması sonucu ortaya çıkacağını söylemiştir
• bir duygu olmadığı doğrudur. bu sözcüğü anlamanın yolu da öncelikle bir duygu olmadığını öğrenmekle başlar.
  
  ancak bu demek değildir ki eudaimonia mutluluk (happiness, bonheur) anlamına gelmez. gelir. bu üç anlama da gelir. türkçeden devam edersek, mutluluğun öyle bir anlamı vardır ki bir duygu ifade etmez ve tam da eudaimonia'nın ifade ettiği şeyi ifade eder: "ne mutlu ona!" derken kastettiğimiz şey, "ulan kafası amma güzel" değildir, "zevkten çıldırıyor" değildir, "ne kadar neşeli bu sabah!" değildir, "ballı pezevenk" değildir. şudur: "emek göstermiş, sonucunu almış, serpilmiş, dünyaya bir benzerini getirebilmiş, yani dünyaya bakınca kendini görebilmiş. güzel yaşadı."
  
  canım insanların instagram'da başkalarının fotoğraflarına bakarken gördükleri ve kendi fotoğraflarını koyarken taklit ettikleri şey. gerçekten imrenilen şey. insanın kendi çocukları için isteyeceği şey. her şey onların mutluluğu için.
  
  bu arada tdk'yı aristocular basmış: "mutluluk: bütün özlemlere eksiksiz ve sürekli olarak ulaşılmaktan duyulan kıvanç durumu, mut (ı), ongunluk, kut, saadet, bahtiyarlık, saadetlilik."
• "yunanca'daki mutluluk (eudaimonia) sözünün içinde şeytan (daimon) gizlidir. bu bir tesadüf mü, yoksa bu olağanüstü adamların bilgeliklerinin yeni bir zirvesi mi? eski yunanlılar için şeytan bize doğru yolu gösteren iç sesimize verdiğimiz isimdir. bu demektir ki, mutlu olmak istiyorsanız şeytanı işin içine karıştırmalısınız"
  
  (bkz: emre yılmaz)
• aristoteles'te insanın ulaşabileceği en yüksek iyidir. bu en yüce iyinin 3 şartı:
  1.salt kendisi için istenen
  2.başka bir şey için istenmeyen
  3.başka her şey onun için istenen
  
  eudaimonia, mutluluktur ve araç değildir, kendisi için istenir. mutluluk bir talih yada talihsizlik meselesi değil, yaşam boyu süren bir etkinlik biçimidir.