wings for marie

• her dinleyişimde tüylerimi diken diken eden tool şaheseri. sanki grup bir şeyler çalmaya başlamış , maynard doğaçlama şeklinde annesine ağıt yakmış gibi.şiir gibi... yakıyor. nefreti yakıyor, hüznü yakıyor. sakin sakin devam ederken birden patlıyor sonra bir an sessizliğe gömülüyor, maynard sessizliği bozuyor... karanlıkta otururken dinlenince korkutuyor bile...
  "alright, now it’s time for us to let you go" diyor birinci bölümün sonunda; şiirin sonu gibi geliyor;ama, bitmiyor. en az bir perde aşağıdan başlıyor hüzün tekrar ve tekrar. bitmeyecekmiş gibi.