kavm-i necip

• osmanlı imparatorluğunda araplar için kullanılan ve üstün ırk anlamına gelen söz.
  
  atatürk’ün hatıratında konu ile ilgili olay şöyledir;
  
  ''orduya ilk katıldığım günlerde, bir arap binbaşısının 'kavm-i necip evladına (arap) sen nasıl kötü muamele yaparsın' diye tokatladığı bir anadolu çocuğunun iki damla gözyaşında türklük şuuruna erdim. onda gördüm ve kuvvetle duydum. ondan sonra türklük benim derin kaynağım, en derin övünç membaım oldu. benim hayatta yegane fahrim, servetim, türklükten başka bir şey değildir.''
  
  osmanlı’da türkler her zaman cahil ve ikinci plandaki halktı. yıllarca savaşlarda can verdiler ve bütün pis işlerde kullanıldılar. en son çökmekte olan osmanlı için de onlar savaştılar. üstelik kavm-i necip arapların ihanetine rağmen. sonra yeni bir cumhuriyet kurdular ve osmanlı’nın borcunu da türkler ödediler.
  
  türklük şuuru mühimdir ve türk’ün türkten başka dostu yoktur. özellikle ümmetçilik ve osmanlıcılık çok tehlikelidir.