michael wright

• milliyet gazetesi' nde yeralan roprtaji :
  
  yılın annesi!
  
  beşiktaş basketbol takımının abd'li pivotu michael wright, kız arkadaşıyla yaşadığı ilişkiye nokta koyduğu gün anneliğe adım attı ve kızı daisha ile birlikte istanbul'da yaşama kararı aldı
  
  yılın 365 gününün en anlamlısı... çocuklarının, onları doyasıya kucaklayıp, öpüp, sımsıkı sarılarak o tarifsiz sevgiyi hissettirmeye çalıştığı... yanlarında görmeleri yeterlidir doğup büyüttükleri o "kendine muhteşem" varlığı; önemli olan hatırlanmaktır, çiçek ise bahane...
  eğer göçüp gitmişse ansızın; en güzel hediyesi, toprağa düşen bir damla gözyaşıdır bu özel günde...
  ama hem var, hem de yok ise... işte o zaman küçük daisha gibi o çocuk; hem mağdur, hem biçare...
  annesiz büyümek, daisha için ne kadar zorsa, o'na hem anne, hem de baba olmak, bir taraftan da beşiktaş'ı şampiyon yapmak için çabalamak da en az onun kadar zor...
  beşiktaş basketbol takımının abd'li pivotu michael wright, kız arkadaşı ile yaşadığı sorunlu ilişkiye nokta koyduğu gün, annesinin "gözden çıkardığı" kızı daisha'yı kaptığı gibi soluğu istanbul'da almıştı. o'nu yabancı bir ülkede büyütmenin zorluklarını biliyordu.
  örnek bir basketbolcu ve aynı zamanda baba olan wright, anneler günü'nde duygularını, beşiktaş ile ilgili düşüncelerini şöyle özetledi:
  
  "daisha melek gibi"
  "yabancı bir ülkede, basketbol ile bu kadar yoğunken bir kız çocuğu yetiştirmenin kolay olmadığı bir gerçek. ancak ben yine de bununla çok iyi başettiğime inanıyorum. daisha gerçekten melek gibi sakin. gülmeyi, televizyon izlemeyi çok seviyor. yaptıklarım, erkeklerin üstesinden gelemeyeceği işler gibi görünse de benim için çok eğlenceli.
  daisha çok sessiz, hiç ama hiç bağırmıyor, ağlamıyor. altını da kolaylıkla değiştiriyorum, ilk zamanlar biraz yadırgadım ama artık alıştım. biraz kokulu oluyor ama olsun. yarın (bugün) anneler günü. annesini arayacağız. ama daisha henüz konuşamıyor. belki ilk kez konuşur, ya da en azından ses çıkarır.
  beşiktaş'ta gerçekten çok mutluyum. biz favoriyiz ve bunu da efes pilsen ve ülker'i ikişer kez yenerek kanıtladık. takımda bencillik diye birşey yok. herkes başarı için herşeyini paylaşıyor. ayrıca ne avrupa'da, ne de amerika'da beşiktaş taraftarı gibi muhteşem bir taraftar topluluğu yok."