med cezir manzaraları

• sinema endüstrisinin geldiği aşmış noktayı baz alarak izlersek, sesten^*, görüntüden, öykünün içinde bazen bas bas bağıran psikolojik analizlerden rahatsız olmak mümkün. filmin içinde yakın arkadaş olarak bir psikologun olması bile gerçeklik hissini bozabilir. bunları dönemin entelektüel kaygılarına verip bu filmi bunlardan sıyrılarak izlemek gerek bence. çünkü buna değer. filmi, çok da uyuşmadığım ama çok sevdiğim bir arkadaşımın başına gelenleri dinliyormuşum gibi izledim ben.
  
  bir kere aşkın, tutkunun ve bunlarda kadının bir taraftan maruz kalırken bir taraftan arzuladığı hükmedilme isteğinin tuhaflığını ele alması yeter. erkeğin baskınlık, hovardalık ve aşk arasında kalınca gösterdiği tutarsızlık artar bile. üstelik güzel, sade bir şekilde, olaylarla anlatılmış bu. zuhal olcay ve kadir inanır çok iyiler.
  
  --- spoiler ---
  en sevdiğim sahne nedense:
  zuhal olcay evinde kadir inanır'dan haber almamanın verdiği^* telaş ve tedirginlikle içmektedir. psikolog arkadaşı gelir. zuhal olcay'ın arkası dönüktür. birden dönüp, inanılmaz gerçek, zaman zaman insanın yüzünde bulduğu^* bir ifadeyle "neden yaaa?!" der.
  --- spoiler ---