totalitarizmin kaynakları

• arendt'i amerikan dusun camiasinda meshur eden ilk mensurdur; metodolojisi de muphem bulundugu icin elestirilir. ozellikle baslik ile metnin arasindaki iliski(siz)lik sorunlu bulunur, daha sonra ilk iki cildin ucuncu cilde baglanmadigi, ozellikle emperyalizm analizinin sinirli oldugu, afrika tasvirinin sert bir soylemle irkci, siyaseten dogru konusmamiz gerekirse evropa-sentrik (avrupa merkezci) nuveler tasidigi iddia edilir. son olarak da nazi ve stalin rejimlerinin arasindaki nitel farklarin totalitarizm kavramiyla indirgemeci bir anlayisin kurbani oldugu yorumlar arasindadir. (bu yorumlarin hepsi gusseeel tartismalarin konusu olabilir)ancak sonrasinda gelen calismalarina esas teskil ettigi icin onemli bir kitaptir, neresinden baksaniz 6-7 yillik uzun ve mesakkatli bir calismanin sonucudur, okurken de ayni ozeni gostermek gerekir. kitabin temel derdi, totalitarizm fenomenini klasik anlatilarin disinda irdelemektir. bunu hazirlayan tarihsel iki olgu, anti-semitizm ve emperyalizm anlatisinda da bu tutumu sergiler. anti-semitizm, emperyalizm ve totalitarizm modern fenomenlerdir der; anti-semitizm yahudi dusmanligindan, emperyalizm imparatorluk dusuncesinden ve totalitarizm tiranliktan farklidir saptamasinda bulunur ve neden farkli olduklarini anlatmaya koyulur. totaliter pratiklerde yeni ve dehset verici olan ne uyguladiklari siddetin olcusu, ne de katlettikleri insan sayisidir.
  totalitarizm insanin onuruna ve insanlik durumuna yapilan bir saldiri oldugu icin dehset vericidir, totaliter araclar bireyleri yasal haklarindan, ahlaki ve insani ozelliklerinden siyirmayi basardiklari icin tehlikelidirler. toplama/calisma kamplari ona gore totalitarizmin deney alanlari ve bir anlamda isleyis mekanizmasini gosteren mekanlardir. kamplarda insanlar 'sey'lestirilmislerdir; pavlov'un kopegi gibidirler, otomatlasmislardir.
  bu, insanin temel dogasinin hayvansi ozellikler gosterdigini, aslinda hepimizin icgudulerimiz ve isteklerimizle hareket ettigini savunan ve bu yuzden de bircogumuzun hoslanmadigi hobbes'a bir meydan okumadir. "hobbes" der arendt (demez de ben diyormus gibi dusunuyorum) "dogal durum dedigin ne ki, kamp denilen cehennemde insanlar istemekten vazgecmislerdir, yasam onlar icin hicbirseydir ve bak, modernlik dogal durumdan bin beterini avrupa'nin gobeginde insa etmistir, etmeye de bu gidisle devam eder." (bunlarin hicbirini arendt soylemez, ben ona soyletiyorum)
  kisaca, gunumuz siyaset ve sosyal hayatindaki egilimleri ve yonelimleri dusununce guncelligi hala suren bir kitaptir, nitekim bir yerde dikkatli olmamiz icin su uyariyi yapar:
  "totalitarian solutions may well survive the fall of totalitarian regimes in the form of strong temptations which will come up whenever it seems impossible to alleviate political, social, or economic misery in a manner worthy of man."