kurt

• bir edip cansever şiiri. bir içe bakış manzumesi.
  "adam yayınları" - "şairin seyir defteri" - "sonrası kalır"
  orada, kurtta
  alacakaranlığında kurdun
  düşünüyorum olanları bir bir
  olacakları da.
  
  bunlarsa, ellerimse, yorgunsa
  duyabildiğim en küçük ikindi
  ve içimde bir avuç kül
  alçaktan bir kuş geçiyor, ölerekten.
  
  yağmura bakan gözde
  unutulmuş gözyaşım sanki
  günler de öyle uzun, öyle uzun, öyle uzun ki -anlat-
  başını masasından kaldırmayan adam -gene orada-
  bir geçerken gördüğüm, bir de dönerken.
  
  parklarda dolaşıyorum, parklarda, gene parklarda
  alacakaranlığında kurdun
  çimenlere basma, çiçek koparma
  herkes kendine göre bir sonbahar arıyor
  o mu, o daha çocuk
  sonbahar onun aklında.
  
  neden hep parklardayım, bilmiyorum
  bilmiyorum, sahiden
  istanbullu bir şair, saçları kum renginde
  kederlere akıyor yüzü
  güneşin dallarla oynamasından revnaklanıp
  yanına düşmüş iki kolu
  şarap içiyor biberli pirinçle
  sirkeye batırılmış dereotu
  sımsıcak bir rüzgar dolaşıyor sırtında
  sonra nasıl oluyorsa oluyor, birdenbire o
  gölgesi geçiyor kurdun
  kurt
  her yanda bu kurt, her yanda.
  
  parkın yeşilinden oyduğum
  yemyeşil bir güldür bu da
  bakınca güle, gülün işleyişine bakınca
  söylüyorum, bir giz değildir yarın
  ölümlerden, işkencelerden oyduğum
  terli bir kısrak gibi yanımda.
  
  içimde bir avuç kül
  kemiklerine dönecek bir gün o da
  sarınacak damarlarına, kanına
  içimde bir avuç kül
  o önde, ben arkada.
  
  ve akıttığı kanda boğulmuş
  kocaman bir kurt ölüsü arkada.