kitap menekse tırnak
-
bir edip cansever şiiri. *
bahçede şezlonga uzanmış
kitap okuyan adam
kaldırıyor arada başını kitaptan
bir lastik hortumun ışıldadığı tarhtaki
menekşe'nin m'sine bakıyor yalnız -günün kapı arlaığı mavidir-
o menekşe ki çiçek kavramından kurtulduğu için var
adam ki sevgi kavramından kaçtığı için mutlu
denizin bir adam boyu üstü gib erinçli bir de
şiirin gölgesi olmalı eylül -diyebilirdi-
şiir okumam ki diyor karısı
sırtını duvara dayamış gökteki bir uçağuın yaldızlı izine bakıyor -yüzünde birbirine benzemeyen 3 ayrı uzaklık-
ekliyor;biraz daha kessem tırnaklarımı
güz benim olacak
kitaba dalıyor adam
küçük bir ot koparıyor kadın
ben buradan görmeiyorum,masamdan,otun cisini yani
iyi günler diliyorum onlara uzaktan
ve yalnızlığa değğin çok şey biliyorum
adamın okuduğu kitap beni kitabım
okuduğu şiirde işte okuduğunuz bu şiir.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap