güney kıbrıs

• 2019 mart'ta 3 gün bulundum. konferans amaçlı gittim.
  tc vatandaşları güney kıbrıs için vizeyi ancak atina'daki gkry'nin büyükelçiliğinden alabiliyorlar. evrakları 2 hafta önceden email ile gönderiyorsunuz, ön onay email ile geliyor, sonra vize servisine pasaportunuzu bırakıp 2-3 saat sonra geri alıyorsunuz.
  sağolsunlar 3 günlük konferans için 4 günlük vize vermişler (!).
  kıbrıs'a daha önce hiç gitmemiştim. lefkoşa'da (nicosia) kaldım, yunanistan'a göre rehaf seviyesi daha yüksek gibi hissediliyor. türk olduğumuzu ve istanbul'dan geldiğimizi söyleyince genelde çok sıcak karşılıyorlar ama istisnalar oluyormuş, biz görmedik. pasaport kontrolünde tc pasaportunu gören polis epey şaşırdı, n'apmaya geldin diye bir sürü soru sordu. yarı şaka yarı ciddi cevaplar verince o da o seviyeye geçti hemen.
  konferansta fransız genç diplomatlarla lafladım. rum devlet adamlarının ve bürokrasisinin türkler'e karşı akıl almaz bir fobileri olduğunu söylediler. her haftasonu kktc'ye geçiyorlarmış, hem daha ucuz hem de daha güzel diyorlar. (tabiat olarak kuzey'in daha güzel olduğunu söylüyor iki tarafı da bilenler). ayrıca biri kktc'deki üniversitelerin muazzam olduğunu, öğrenci olarak gelse güney'de değil, kktc'de okumak isteyeceğini söyledi.
  gkry'nin bu kafası doğru kafa değil. adanın yarısını kaybetmek ciddi bir travma ve kompleks yaratmış ve bunu aşmaları siyasi açıdan çok görünüyor. işin kötüsü iğneyi kendilerini hiç batırmıyorlar.
  bu seyahatten sonra bir fırsat bulduğumda kktc'ye gidip bir hafta güzel bir tatil yapma kararı aldım. umarım o fırsatı bulurum.