maklube

• evet, doğrusu o ışıklı günlerde bu yemeği yapmasını bile öğrenmiş ve bir iki kez de girişimde bulunmuştum. ilk maklube macerasını o zamanlar daha çok dersane denen bir ışık evinde gecenin geç bir saatinde yaşamıştım. kıç kadar mutfağa sığışmış kolları dirseklerine kadar sıvalı 3 üniversiteli abinin (orta bir'li yaşlar) o tatlı telaşından tatlı bir an yaşayacağımı düşünmüş, içten içe keyiflenmiştim. mutfakta maklube pişiyor, içerde sözler'den bir terennüm başlıyordu. gecenin karanlığı almış başını gitmiş önce ruha sözden bir gıda, sonra bedene etten ve pirinçten bir lezzet inmişti.
  
  maklube doyurucu, eğlenceli ama bir o kadar da sabır isteyen bir taamdır. pilav seyahat, et vuslattır.
  
  ama malum evler dışında diğer evlerde yapıldığını nedense göremedim. maklubenin özelliği sohbettir, ağır ağır pilavı dibinden kaşıklayarak yiyeceksin, bir yandan da muhabbete adabınla eşlik edeceksin. tepede yığılı patatesli ete pilavı eşe eşe ulaşacaksın...