samimiyetsiz

• bu kelime sarf edilerek, bir insana "seni sevmiyorum" denilerek yaşatılacak kırılmışlıktan çok daha fazlası yaşatılabilir. "seni samimiyetsiz buluyorum" dediğiniz anda işi bitmiştir. büyük ihtimalle, ortalama bir insan, duymaya pek alışık olmadığı bu laf karşısında afallar, anlam veremez. bu tanımın yakıştırıldığı kişi, birinin güveninin kırıldığını ve bununla suçlandığını hisseder. "samimiyetsiz" lafını söyleyen kişi ortada bir suçun ve suçlunun olmadığını iddia etse dahi, kırmış ve kırılmış taraflar vardır. kıran taraf nerede hata yaptığını bilebilir ya da bilmeyebilir. hiç fark etmez. bu lafın sahibi olarak tanımlanmak, sevdiğiniz kişice sevilmemekten daha berbattır. üstelik çoğu kez sebep anlaşılır değildir; çünkü, hiç kimse, kendini bu tanımın içinde canlandıramaz. gerçekten inanarak "ben samimiyetsizim" demez. sevdiğini iddia ettiği kişiye karşı davranışlarında iki yüzlülük ya da riya barındırdığına inanmaz. dolayısıyla, samimiyetsiz lafı, samimiyetsiz bulunduğu ifade edilen kişi tarafından bir iftira olarak değerlendirilecek ve sindirilmesi hiç kolay olmayacaktır. ve insan, ilişki/arkadaşlık tekrar eski samimiyetine dönecek mi diye ufak bir umudu barındırsa da içinde, bu laf ile birlikte rüzgar süpürgesiyle uçurulmuş olur mutluluk, falan! (bkz: samimiyet)