bree

• kendisini zaman zaman (yok yalan bu: her zaman aslinda) bir portakal kabugu soyucusu (portakal ben oluyorum) veya bir database olarak gormek beni sasirtmiyor. merakli ve cok iyi bir hafizasi var.
  
  normalde hayatinizi yakindan bilmeye calisan, size yaklasan insanlardan, yas da ilerledikce, urkme egilimindeki icgudusel tepkilerimi, tamamen olmasa da kismen frenleyebildigim insandir. beni tanimak icin gosterdigi gayretten dolayi esas ben gurur duyuyorum, ve uzun zamandir ilk defa bu kadar cok detayin puzzle'ini gerceklestirmek icin beynini calistiran birini goruyorum guvenebildigim. once sizi bir puzzle olarak kabul ediyor cunku bree, karmasikliginiza saygi duyuyor, sinirlarini cok iyi biliyor. once puzzle'in detaylarini alip onlari evirip ceviriyor, su an bu asamadayiz.
  
  biliyorum bir gun onlardan bir ayna yapacak, tum insanlarin detaylarindan yani.. sasmaz netlikte bir ayna- sonra da onu dost ve (hakeden) arkadaslarina sunacak; ve aynanin icinde (gorebilen) herkes icin sasirtici bir dogruluk/aciklik/berraklikla donatilmis bir insan sarrafi ayna cini belirecek, sikistigimizda korkmadan yardim alabilecegimiz. objektif cin. her zaman oldugu gibi hayat dolu bir cin.
  
  onun icin, detaylar bu aynanin yapimina, insaat malzemesi olarak gidiyor, hic korkmuyorum. insanlik aynasi. mimari bosuna baska ulkelere gondermiyoruz, ayna yapiminda tecrube edinsin bakalim. yoksa yollamazdik.