1 entry daha
  • ismet özel'in a?amadığım ve aşamayacağım şiirlerinden birisidir. youtube'daki time lapse fonuyla söylenmiş olanı tüylerimi diken diken eder,

    "oraya gidiyorum boğulmaya
    boğulmaya
    bir partizanın armonikasında.
    artık mazgallardan fırlamak
    büyük kamalar saplamak
    böğrüne coşarlığın
    büyük bir çatırtının ayaklarını ovmak
    armonikamla.
    ey çatlayan tohumun hengamesi!
    insan,gülümsemeyi
    ve ürün kaldırmasını bilir
    çünkü derbeder bir okul çantasından
    serin ve sevişli bir ırmağa girilir
    ve benim o boğulduğum armonika
    halklara seğirtir,coşar"

    bu kısmını özellikle eşlik ederek söylemeyi de çok seviyorum, beni başka kıtalara götürüp götürüp geri getirir.
hesabın var mı? giriş yap