dung che sai duk

• wai bir gün hollywood'a gitse de hong kong sinemacısı diye eline bir aksiyon verilse film gösterime girdiğinde yapımcıdan çok temiz sopa yerdi, bunu kanıtlayan filmdir. silahşörlü, kungfulu, samuraylı bir filmde hala sentimentalizm hala hissiyat yeter be arkadaş. zaten burada bir zılgıt yemiş olsa gerek, bir daha aksiyona bulaşmamış, o hareketliliği o ateşi seyircinin kalbinde muhafaza etmeye çabalamıştır (nası ama) bu noktadan sonra biraz daha şehre inmiş, mekanını daraltmış buna rağmen hareket kabiliyeti azalmamıştır. insan wai izleyince kendine büyük bir duygusal potansiyel atfeder, kimisi ne derin insanlarmışız diye gizli gizli ağlar.