7 entry daha
  • ilk okul ikinci sınıftayken yeşilli morlu kartonlardan yapılmış bir kostüm içinde bir inciri canlandırarak yaşadığım durum. hatta "tatlı aydın inciri / pek güzel iri iri / hurma alma incir al / ağzına aksın bal" şeklinde de hala unutamadığım iğrenç bir tiradım vardı. sınıftaki herkes gibi çok iğrenç bir performans gösterdiğimi hatırlıyorum ki zaten o yaşlarda meyve rolü oynatılacak hiçbir çocuğun da metod oyunculuğu uygulasa dahi bu rolle bütünleşebileceğini zannetmiyorum. allaha şükür benim o olayın tahrip edici etkilerinden sıyrılmam çok zor olmadı. zira o gün şeftaliyi ve karpuzu canlandıran arkadaşlar yerli malına küsüp de yabancı sermayenin en büyük yandaşları olmuşlardı.
15 entry daha
hesabın var mı? giriş yap