sa som i himmelen

• güzel, sıcak, duygusal, hoş, şöyle, böyle bir film. bunun yanı sıra koro filmlerine has bazı klişeleri bir kez daha tekrarlamaktan usanmamış.
  
  --- spoiler ---
  
  şöyle ki, içinde koro (bkz: çoksesli koro) barındıran filmlerin şöyle bir olay örgüsü vardır: bir şekilde alışılmadık, öncekilerden farklı, enteresan bir şef, bir koro kurar ya da varolan koroyu çalıştırmaya başlar.
  
  önce bu durum pek ciddiye alınmaz. normal koro işte denir ve provalara gidilip gelinir. bu arada seyirci sıkılmasın diye bazı yan karakterlerin ufak tefek sorunları ile uğraşılır.
  
  fakat şef öncekilerden farklı ve enteresan ya, daha bi değişik yöntemlerle çalıştırır koroyu, koristler pek bir mutlu olur, aydınlanır, falan filan olur. sonra bu durum doğal olarak 'birilerine' batmaya başlar. o birileri korodan rahatsız olur, bir uyarır, iki uyarır, üçüncüde koroyu kapattım der.
  
  herkes çok üzülür, seyircinin gözleri de bu noktalarda nemlenmeye başlar. bazı karakterler isyan eder, enteresan şefimiz itiraz etmez içine kapanır. neyse sonra koro mucizevi bir şekilde toparlanir, çok başarılı olur, ayakta alkışlanır.
  
  bu görkemli sahne final olabilecekken olmaz, arkasından mutlaka buruk bir durum gelir. üzülmüş ve duygulanmış bir şekilde salonu terk ederiz.
  
  --- spoiler ---
  
  ayrıca (bkz: les choristes)
  
  sa som i himmelen bu klişeye uygunluğu dışında iyi bir film. koro ruhunu da çok güzel anlatıyor. hatta bir arkadaşım, 'bilmeyenlere koro ruhunu anlatmaya çalışmaktansa bu film salık verilebilir' dedi. korodaki insanların zaman içinde birbirine yakınlaşması, çekişmeler, tınlama hissiyatı... korolarda aşk, kin nefret, kıskançlık mutlaka vardır. şef denen kişi de karizmasını azıcık kullanabiliyorsa herkesin sevgi, ilgi ve alakasını rahatça üzerine çeker. sevgiye ve ilgiye muhtaçsanız, müzikten de anlıyorsanız, ne duruyorsunuz, koro kursanıza!