4 entry daha
  • dünyalık, boş hedefler uğrunda ve ahlak kurallarına uymadan yaşamanın, insanı nasıl da mutsuzluğa sürüklediğini bir güzel anlatan 1961 yapımı film. sadece sonunu beğenmedim. sonu daha gerçekçi olabilirmiş, ama bu haliyle de kabul ettik mecbur.

    filmde en beğendiğim sahnelerden biri, alexandra'nın, kendi filmini izlerken, kendini yakın plan görüp beğenmemesi ve koşarak salonu terk etmesiydi.

    eeeee, sen hayatını dış görünüşe adarsan, gün gelir, kendini azıcık yaşlı buldun diye, azıcık çirkinleştin diye yataklara düşersin işte böyle.
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap