maruz bırakma

• korku, endişe, stres kaynağı ile kişinin yavaş yavaş yüzleştirilmesi ya da yüzleşmesi; böylece kişinin kaynağa karşı olumsuz tepkilerinin, kötü hislerinin ve kaynağı görünce yaşanan panik ya da acı çekme halinin kırılması beklenir. örneğin toplum içinde konuşmaktan korkan birisinin fazla kalabalık olmayan ve tanıdığı ortamlarda kısa konuşmalar yapması gibi.
  
  bu yöntemin anıların üzerine yazmakta da kullanılabileceğini düşünüyorum. anıları üzerine yazılabilir bir cd olarak düşünürsek, örneğin bize çok kötü hissettiren bir olayla eşleştirdiğimiz bir kıyafetimizi severek gittiğimiz bir yere giderken giyerek, o kötü eşleşme sebebi anının üzerine bir başka güzel anı koyabiliriz. bizde acı uyandıran bir kıyafetin artık o hissi uyandırmamasını sağlamış oluruz böylece. aynı yöntemi şarkılar için de yapabiliriz. şarkılar geçmiş zamanda yolculuk yapmamızı, müzik olmasa hatırlamayacağımız ayrıntıları hatırlamamızı sağlar. örneğin ben sahilde bisiklet sürerken gönderdiğim bir şarkıyı, tam olarak nereden dönerken, ne amaçla ve kime gönderdiğimi, aldığım cevabı ve o an hissettiklerimi çok net hatırlıyorum ama iki gün önce ne yediğimi hatırlamıyorum. müzik, hafızaya en küçük ayrıntıları bile kazıyabiliyor. işte müzikle birlikte hatırlanan da acı veriyorsa ben o müziği duyarsızlaşana kadar tekrar dinlemeye çalışıyorum, o an hissettiğim acıya katlanıyorum ya da o müziği başka bir yerde, iyi hissettiğim bir yerde açıp tekrar dinliyorum ve anı üzerine başka bir anı yazmış oluyorum.
  
  bahsettiğim yöntem müzik için, örneğin bir kıyafetteki, kullanılan bir nesnedeki kadar geçerli olmuyor çünkü müzik başka bir şey ama bu "yerler" için de denenebilir. sizde kötü anısı olan yerlere, şehirlere vs. tekrar tekrar giderek o kötü hislere kontrollü olarak kendinizi bırakabilirsiniz. böylece bir süre sonra duyarsızlaşmaya başlarsınız. hı, zor mu? çok zor ama daha sonra istemeden, zorunluluk sebebiyle maruz kalmaktansa kendi kontrolünüzdeyken maruz kalmak daha iyi.