leopold stokowski

• bach'ın ünlü toccata&fugue in d minörünün enteresan bir orkestral düzenlemesini yapan ve bunu çek filarmoni, philadelphia orchestra gibi iki dev orkestrayla ayrı ayrı kaydeden şef. düzenlemenin ilginçliği stokowski'nin düzenlemeyi yaparken orkestrasyonda yalnızca barok dönem üslubunu kullanmamasıdır. parçanın bazı bölümleri klasik hatta romantik dönemi hatırlatmaktadır, fakat bu durum esere sonradan eklenmiş bir şey gibi değil eserin içinde var olanın yorumcu tarafından açığa çıkarılması olarak değerlendirilmelidir. bu yönüyle eserin bu hali bach'ın neden klasik batı müziğinin temeli kabul edildiğini iyi bir şekilde göstermekte adeta bir klasik müğzik dersi haline gelmektedir. evet bach var olabilecek her şeyi ortaya koymuştu, sonrakiler çeşitlemelerden ibaret, hatta belki çok sevdiğim rachmaninoff bile.
  bu düzenleme için çek filarmoni orkestrası ile olan yorumu tavsiye ederim. eserin o aşkın havasını ve dönemler ötesi özelliğini daha iyi yansıtıyor. supraphonedan çıktığı için cd olarak bulmak zor, lpsini bulmak maalesef daha da zor(ben bir yıl aradım). trt3'ün sık sık bu kayıdı çalması size fırsat sağlayabilir.