töz

• 17. yüzyılda spinoza, descartes ve leibniz, 18. yüzyılda john locke ve george berkeley tarafından şiddetle tartışılmış sorunun adı.
  
  spinoza, tözü "kendi başına var olan ve kendisi ile tasarlanan, yani kendisini teşkil edecek başka hiçbir fikrin yardımı olmaksızın hakkında fikir edindiğimiz şey" olarak tanımlar. onda töz tektir ve tanrı, doğa ve töz kavramları etikha'da sık sık birbirinin yerine kullanılır.
  
  descartes tözü önce, "var olmak için kendinden başka bir şeye ihtiyacı olmayan şey" olarak tanımlar. bu tanımın tek karşılığı ise tanrı'dır. daha sonra, insan'ı da "var olmak için tanrıdan başkasına ihtiyaç duymamak" bakımından töz olarak ele alır. tanrı/ruh, sonsuz töz, insan/beden ise sonlu töz olarak tanımlanır.
  
  leibniz'de töz, evrenin oluşumunu sağlayan sonsuz sayıdaki maddi olmayan varlıktır ve monad olarak adlandırılır.
  
  locke için töz, "varolduğunu gördüğümüz ve kendilerini taşıyan bir şey olmadan varolabileceklerine inanmadığımız nitelikleri taşıdığı varsayılan ve bilinmeyen^* bir şey olup, bu taşıyıcılık ve tabanlık niteliğini imler."
  
  berkeley töz'ün asla maddi olamayacak bir dayanak olduğu görüşündedir.