ghost reveries

• sert mi, yumuşak mı; güzel mi kötü mü bir türlü karar veremediğim albümdür. henüz 3 kere dinlemiş olmam da karar vermemi zorlaştırıyor ancak opeth'in daha önce yaptığı işlerde bu zorlukla hiç karşılaşmamıştım. bu albümle opeth karşımıza kesinlikle çok değişik olarak çıkmış.
  
  uzun süredir beklediğim albümü henüz tam olarak algılayamadım; "nasıl, beğendin mi?" gibi sorulara da şu anda "yorum yok"^* demekle yetiniyorum. çünkü, opeth'in önceki albümleri ilk dinleyişte beni benden alıp kalbimden vurulmuşa döndürmüştü. bu albüm malesef aynı etkiyi -belki henüz- yapamadı. opeth'e olan önyargım nedeniyle bu adamların kötü albüm yapamayacağını biliyorum, fakat aynı zamanda da eğer bu opeth'in ilk albümü olmuş olsaydı bu grubu bu kadar dinler miydim, bu kadar sevebilir miydim onu da düşünmeden edemiyorum.
  
  ne demişler, zaman herşeyin ilacıdır. bu albüme biraz zaman tanıyıp, dinledikçe daha da seveceğimi umuyorum. zaten son zamanlarda benzer hadiseler başıma fazlasıyla gelmeye başladı, ya bende bir tuhaflık var ya da bu gruplar gizli bir anlaşma yapmışlar, dinleyicilerle eğleniyorlar.