louis-ferdinand celine

• fransiz bir yazarin kitabina boyle bi isim koymasi daha romanesk beklentiler yaratirken aslinda gecenin anlami olum. hayat da olume yapilan yolculuktan baksa bi sey degil katlanilmasi gereken bi sure. gencliginde olumden sonsuzca korkarken sonra u korku yerini hayattan alinmasi gereken hazza birakiyor ve de cekilmez bir hazcilikla celisen bir ahlaki sorgulamaya. tum yolculuguna belli araliklarla eslik eden dostunu bile sevemiyor cunku herkes ya duzenbazin teki ya da aptal. ask ise asla anlam veremedigi duygulanimlar. dilinde beklenen derecede bir igrenclik ya da argo yok. gundelik yasaminda hic yok tersine ahlaki sorgulamalarinda ya da kadinlara dair ic dusuncelerinde dipsiz bir kendine ozgu ofke var. velhasil iyi ya da kotu duzleminde yargilayamiyorsunuz yargilama istegi de birakmiyor. bu adam nihilist ya da duzen karsiti ya da baska bi kaliba sigmiyor. tabiî ki de bardamu yazarin kendisi ama ne yazar kisiliginde ne de bardamu kisiliginde irkci bi yan yok. sadece bu sacma varolusta tutunacak bi taraf goremiyor. ne savas yanlisi ne karsiti. olumune korkak ve hayatta kalmaya calisan birisi. sadece yol onu nereye gotururse oraya surukleniyor. secme sansi vermeyecek kadar cimri bi dunyada sadece zevk ve iskembeyi doldurmak tek gerek, o kadar.