semah

• anadolu alevi-bektaşi kültürünün ayrılmaz bir inanç alışkanlıklarıdır. müzikal nitelikleriyle anadolu yerel müzik gelenekleri içinde son derece önemli özgün bir yere sahiptirler.
  
  müzikal açıdan başlıca iki karakter sunmaktadır.
  
  birincisi "doğu geleneği" olarak adlandırılabilir. başlıca sivas, erzincan, tunceli, elazığ gibi illere dağılmış alevi yerleşmelerinde karşımıza çıkar. "doğu geleneği" semahların tipik özelliği "usul" değişimi sergilemeleridir. ana niteliği, ezginin şekilleneceği zaman organizasyonunu sağlamaktır. bu anlamda usul batılı kavramlarla "ölçü", "ritm", "tempo" kavramlarının her üçünüde içeren bir nitelik taşımaktadır. bu semahların diğer bir önemli özelliğide makamsal olarak "hüseyni" ailesinden makamlar arasında yapılan "geçki"lerdir.
  
  ikincisi "batı geleneği" semahlar olarak adlandırılır.bu semahlar "tahtacı alevileri"'nin yaşadığı bölgelerde görülmektedir. izmir,manisa, aydın, denizli, antalya, içel ve doğuda kahramanmaraş ve gaziantepe kadar bu semahların karakteristik olarak görüldüğü bölgelerdir.ayırt edici özelliği olarak bu semahların "karar perdesi değişimi" oluşturmaktadır.
  
  anadolu'da karşılaşılan ilginç bir semah türü de doğu-batı geleneklerinin karışımından ortaya çıkan "orta anadolu" semahlarıdır. özellikle kırşehir, keskin, ankara çevresinde görülen bu semahlarda bozlak kültürüne özgü ses ve icra özellikleriyle karşılaşılmaktadır.genellikle kürdi, saba gibi makanlarla icra edilir.