hömey

• rusyanın içinde tuva denilen küçük memlekette icra edilen bir şarkı söyleme biçimi, sesteki formantlari ayıklama sanatı. bu teknikle bir kelleden iki ses aynı anda çıkar. genellikle bir tanesi kalın, normal insan sesiyken ikincisi inceden bir flüt veya ıslık gibi çıkar.
  
  şöyle yapıyoruz:
  simitçilerin bağırışını hatırlayalım: "gevreiiik simiidiyeeaü". işte bu ses (tam simitçi sesi değil ama benzer) khömei'nin en önemli kısmı. bu sesi çıkartabilen olayın yüzde seksenini yapmış demektir. şimdi işte o ses tonuyla "aaa", "eeee, "üüüü" diye bağırırken çok dikkatli bir şekilde dinleyelim. eğer yeterince dikkatliysek uzaklardan bir yerden çok hafif bir ıslık sesi duyacağız. ama duyamazsak üzülmüyoruz, ağlamıyoruz.
  
  şimdi dilimizi 'l' harfinin olduğu yere getirip damakla arasını çok hafifçe açıyoruz. eğer 'l' bölgesi çalışmazsa 'l' ile 'j' arasını deneme yanılma ile yokluyoruz. bütün bunları yaparken üst paragrafta tasvir ettiğim ıslık benzeri sesi aramayı hiç ihmal etmiyoruz çünkü bulduğumuz anda çenemizi, dudak aralığımızı ağzımızın şeklini filan değiştirip o sesin şiddetini ve notasını ayarlamasını öğreneceğiz.
  
  ince notalar ağzımız genişken ('i' gibi) dilimiz öndeyken ve küçük bir dil damak aralığından çıkacak, kalın notalar ise ağzımız yuvarlakken ('ü' veya 'ö' gibi) dilimizi daha arkaya getirdiğimizde (hatta bazen geriye kıvırarak) ve göreceli olarak daha büyük bir dil damak aralığından çıkacak.
  
  khömei etiği:
  1. bazı hayvanlar bu sese çok duyarlı oluyor. onları rahatsız etmekten çekinmiyoruz.
  2. arabanın veya uçağın içindeyken taban sesimizi motorun sesine eşitleyip yalnızca üst harmoniklerin duyulmasını sağlayabiliriz. harmonikler hiç bir şekilde insan sesine benzemediği için kesinlikle deşifre olmuyoruz. "acaba motordan mı geliyor?" gibi taktiklerle işin içinden kolayca çıkıyoruz.
  3. bu zanaati kötüye kullanmıyoruz. "eüü-eüe hüeeüü" diye akdeniz akşamları şarkısını söylemiyoruz.
  4. zanaatimizi başkalarına da öğretiyoruz. bilgi paylaşıldıkça artar, prens adam'lar he-man olur.