haset

• türk insanının içinden sökemediği zaafı, alışkanlığı. bir yakınında gördüğü zenginliği, güzelliği çekemeyip, "onda neden var sanki,haketmiyo" vb yaklaşımlarla üzerine gitmesidir. halbuki "yaw ne güzelmiş, bende de olsa" demek daha iyimser bir yaklaşım olacaktır. "aa ne güzel allah bin katını versin" yaklaşımı ise süper olacaktır. " çok güzel yaa, al bunu daha da güzel olsun" yaklaşımı ise fazlasıyla ultra ötesi süper olacak aynı zamanda salaklık veya saflık emaresi olarak karşımıza çıkacaktır. haset duygusu kimde olmaz derseniz, belki, bir ihtimal yeni doğan bebeğine karşın annede denilebilir. ancak yıllar geçtikçe kızını kıskanan anneler de görülmemiş değildir. (bkz: aysel gürel)