lend-lease

• lend-lease ile tüm sovyetlere gönderilmiş olan her şey.
  lend-lease/sovyet üretimi 1939-1945
  uçaklar : 11,795/178,218
  tanklar ve kendinden tahrikli silahlar : 7,095/119,769
  top ve havanlar : 8,218/825;200
  petrol : 2,670,371/116,600,000 (ton)
  çelik : 1,500,000/39,680,000 (ton)
  yiyecek : 733,000/64,121,000 (ton)
  lend-lease ile gönderilen 17 milyon ton malın, 4 milyonu 1941 ve 1942'de sovyetlere gönderilmişti. lend-lease geniş çaplı olarak(özellikle tekerli araç konusunda) 1944'ün ilkbaharında sovyetlere ulaşmaya başladı.
  mihver orduları bütün sovyetler'de çelik üretiminin yüzde yetmişinin sağlandığı bir alanı ele geçirmişti. buna karşın, 1941'de, 12,377 savaş uçağı, 40,547 top ve havan, 6,590 zırhlı araç(tank,spg, afv vesaire) üreten sovyetler, 1942'de 21,681 savaş uçağı, 24,719 zırhlı araç, 128,092 top ve havan üretti.
  lend-lease vagon ve lokomotif yardımları/ sovyet 1941 lokomotif stoğu :
  1200(lokomotif) 11,200 (vagon)/ 28.000 (lokomotif) 600,000(vagon)
  22.6.1941 tarihinde kızıl ordu'nun 270.000 kamyonu vardı. 197.000 adedi üretildi, 221,500 adedi sanayi ve tarım sektörlerinden orduya alındı, ve 60.000'i düşmandan ele geçirildi. lend-lease'le 312,000 kamyon sovyet birliğine gönderildi.(aslında 400,000 kamyon ve 18,000 uçak gönderilmişti ancak 312,000 kamyon ve 11,000 uçak sovyet topraklarına varabildi.)
  749,100/312,000
  312,000 kamyonun 200.000'i 1944 ve 1945'te sovyetlere gönderilmişti.
  ayrıca mark harrison'un economis of ww2 kitabına göre, 1943 ocak'ında, kızıl ordunun sovyet imali 378,800 kamyonu varken, 22,000 amerikan kamyonu var idi.
  şimdi, 1941-1942-1943 yıllarında batılı müttefiklerin avrupa anakarasına yaptıkları hava akınlarının tamamen başarısız olduğu su götürmez bir gerçek. alman endüstrisi iş gücü olarak tüm ülkelerden üstündü çünkü ele geçirilen ülkelerin insanlarını köle gibi değil, direk köle olarak çalıştırıyordu. iş gücü on milyonları geçmişti. almanların avcı uçağı motorundan patlayıcılara, hiçbir konudaki üretimini azaltmaya şöyle dursun, önceki yıllara göre artmasına bile engel olamamıştır, müttefik bombardımanları.
  sovyetler birliğinde ikinci dünya savaşında devlet, erkekleri on altılık formatlarla aldı. 16.000 veya 160.000 gibi.
  erkeklerin 16/13'ü askere alınıyor, kalanı üretimde çalışıyordu. sovyet fabrikalarının ural dağlarının arkasına taşınmasında lend-lease'in rolü çok azdır, 1941'de sovyetlere birkaç yüz lokomotif gönderilmiş iken, sadece rusya sfr'de 20.000 lokomotif vardı.
  http://mikes.railhistory.railfan.net/r097.html#2
  hurricane ve spitfire uçakları sovyet hava kuvvetlerinde kullanım dışı bırakılmıştır. kafkasya'da bile polikarpov'lar tercih edilmiştir. bunun sebebi, uçakların 109'lara çok benzemesi sebebi ile yakın destek ve avcıların koordineliğini bozmasıdır. tercih edilen ve yaygın kullanılan tek avcı uçağı, yine büyük çoğunluğu
  1944 ve 1945'te gönderilmiş olmak üzere, sovyetlere toplam 5000 adet gönderilen p-39 aircobra olmuştur. 70,000 avcı uçağı üretilen sovyetlerde, asla bir ana daynak olmamıştır.
  sovyet hava araçlarının yakıtının batılı müttefikler tarafından karşılandığı realiteyi çarpıtan bir ifade. rusların onlara verilen ingiliz uçaklarını kullanmıyor olmalarının birincil sebeplerinden biri de yakıt kalitesi idi. amerika ve ingiltere'den gelen yakıt genellikle 95 oktan idi. ancak sovyet uçak motorları kurşun tetra-etil içermeyen 78 oktanın da altında olan, b-70 ve b-74 benzinlerine göre imal ediliyorlardı.
  ama bu durumun geçerliliği savaşın geneline hakim değildi. klimov m-105, ve shvetsov ash-82 lavochkin yakovlev ve petlyakov'ların motorlarıydı ve savaş boyunca 200,000'den fazla üretilmişlerdi. 90 oktan ve üzerine ihtiyaç duyuyorlardı. 1944 yılında, sovyetler bagration operasyonunda tek taaruzda 8,000 uçak kullanmıştı. 1945'te 22,000'den daha fazla operasyonel uçakları vardı. 1 ocak 1945'te sovyet ordusunda operasyonel olan her şeyin bir tablosu.
  müttefiklerden 2,500,000 petrol ve petrol ürünü gelmişti. 1,197,587 tonu yüksek oktan havacılık yakıtıydı. ancak yeterli olmaktan çok uzaktı. savaş boyunca on milyonlarca ton b-70 tipi yakıt üretildi, otomobil yakıtından sonra ikinciydi. sovyet yerli üretimi, yakın destek, keşif ve eğitim, bombardıman ve la serisi avcı uçakları için yeterliydi. ancak sovyet hava filosunun yarısını oluşturan yakovlevler için değil. başta amerikan lisansı altında 6 rafineri ve bir boru hattı inşa edilecekti 1943 yılında tasfiye edildi. daha sonra müttefiklerden gelen izooktan'ın (100) oktan benzin ile b-70'in karışımının 90 ve üzeri oktan dereceli yakıt ortaya çıkarıldığı keşfedilse de, lend-lease havacılık yakıtının yüzde 85'i stalingrad muharebesinden, yüzde elli dördü 1 ocak 1944'ten sonra geldiğinden, ve p-39'lar b-78'le bile ciddi sıkıntılar(her sortiden sonra bujilerin temizlenmesi gerekiyordu) yaşadığından kullanılmadı.
  çözümleri p-9 isimli yerli tetra-etil idi. b-70'teki "b" bakü petrolünü, 70 ise oktan ölçüsünü belirtiyordu. başına eklenen rakam kübik metre olarak eklenen anti-knock agent miktarını belirtiyordu. 4b-78, 2b-70 gibi.
  [oktan değerleri sınıflandırılmasında 78 dahil olmak üzere, 78'e kadar mon, sonrası ron değerleri verilmiştir]
  sovyetler deniz aşırı yardımlar olmadan dikloretan, benzen, toluen gibi 'octane booster' bileşenleri üretebiliyordu. p-9'un etilen bromür oranı alman ve amerikalılarınkinden farklıydı, vuruntu düşürme oranı daha azdı ancak çok daha kolay imal edilebiliyordu. b-78 pembe renge sahipken, amerikan izooktanının koyu mavi bir renge sahip olduğu da belirtilmiş.
  p-9 otomobil yakıtını dahi yakovlev'ler için kullanılabilir kıldı.
  hatta amerika 1949'da analiz için p-9 (savaş sonrası versiyonun adı r-9) satın aldı.
  https://www.cia.gov/…rdp82-00457r005500050001-9.pdf
  
  toluen aynı zamanda patlayıcı madde yapımında en önemli maddelerden biriydi. 1941'den 45'e, sovyet top ve havan mühimmatı üretimi güdümsüz roket üretimi ve tüketimi.
  wehrmacht'ın 1941 haziranında sovyetlerden daha az kamyonu varken, ele geçirdikleri devasa miktarda çeşit çeşit motorlu araç ve sovyetlerin savaş öncesi dönemde çelik üretiminin yüzde yetmişinin karşılandığı bir yerin mhver güçlerinin elinde olması nedeniyle savaşın büyük çoğunluğunda motorlu araç konusunda sayısal üstünlük almanların elindeydi.
  ikinci dünya savaşında sovyetler birliğinde tekerlekli araç eksikliği vardı. ama bu eksiklik; müttefik yardımları dahilinde bile hiçbir zaman düzeltilmedi yada kritik bir yoksunluk olmaktan çıkmadı. (özellikle 41/42/43'te)
  peki, madem öyle, örneğin dinyeper taaruzunda, tek bir taarzuda 2.5 milyon asker, nasıl ilerlemeyi başardı ?
  hasso von manteuffel'e soralım :
  'rus ordularının ilerleyişi, biz batılıların anlayamadığı bir şeydi. tankların arkasında, büyük çoğunluğunu atlıların oluşturuğu çok büyük birlikler vardı. milyonlarca asker, çöl bedevileri gibi, üstlerinde tarlalardan topladıkları kuru yiyeceklerin olduğu torbalar taşıyordu. atlar barakaların üzerindeki samanları yiyordu. ruslar, başka hiçbir takviye olmadan, sadece bu şekilde hayatta kalabiliyor ve hücum durumunda olmayı sürdürebiliyordu.'
  -erich von manstein
  liddel heart, ikinci dünya savaşı tarihi.
  stalin dönemindeki endüstriyelleşme, iki şekilde zaferi doğurdu :
  bir, binlerce fabrikanın açılması ve endüstriyel kapasitede 50'lerden sonra yankileri bile geçecek olmalarına vesile olacak yol açılmış oldu, ama en önemlisi sovyet savaş zamanı üretim felsefesini doğurdu. savaşa inanılmaz bir adaptasyon gösterip ve 27 milyon insanın ölüp, toprakları içinde tarihin en büyük muharebelerinin yaşandığı bir süreçte, sovyetler yüz bin tank üretti.
  iki, holodomor. bu kıtlık, sovyet ordusunun batılıların savaşamayacağı erzaklarla savaşabiliyor olmasın sağladı.
  tanım : avrupa sahnesinde kaderi değiştirenin amerika olduğuna inanacak kadar aptal insanları görmemize vesile olmuş, abd'nin müttefik devletlerin geneline yaptığı yardım programının ismi.
  http://citeseerx.ist.psu.edu/…237&rep=rep1&type=pdf