antroposentrik

• bizler yaptıklarımızla değil de, doğuştan, yani sırf insan olduğumuz ve dünya'da doğduğumuz için hak ettiğimiz ayrıcalıklar istiyoruz sanki. buna antroposentrik, 'insan merkezli', bir kibir diyebiliriz. bu kibir, bizlerin tanrının imajında yaratılmış olduğumuz anlayışıyla zirveye yaklaşır: tüm evrenin yaratıcısı ve hakimi tıpkı bana benziyor. bana, ne tesadüf! ne kadar münasip ve tatmin edici! (bkz: carl sagan)