prime directive

• hem yekpâre albüm olarak, hem canlı icrası (2001 birdland kaydı) açısından bakacak olursak; 1990 sonrası gizli ivmelenmeler yaşayan ve küçük ışıltılarla halen "tutku" barındıran caz müziğinin gelebileceği en üst seviyelerden biri, en hayal edilemeyecek; "düzensizliğin düzeni"nin ta kendisi olarak nitelendirilebilecek dave holland quintet kaydı.
  
  cazın hiçbir zaman "bir solist bir eşlik bir kontrbas bir de davul"dan ibaret olmadığını, birbirine hayali iplerle bağlı olan ve nasıl bağlı olduklarını kestirebilmenin güç olduğu müthiş/şahane müzisyenlerin barındığı bu albümde; trombonda robin eubanks, davulda billy kilson, marimba ve vibrafonda steve coleman, saksofonlarda chris potter ve kontrbasta dave holland yer alıyor. (sanırım dolland doksanlarda bu beşliyi kurarken "grubumuzda yer alma şartı efsane ve çalışkan olmaktır." gibi bir ifadeye ciddi ciddi sadık kalmış olmalı!)
  
  [tüm sololar, icralar ve etkileşimsel poliritmik tokalaşmaların yanında steve nelson'ın tarihteki en iyi eşlikçilerden biri olduğunu ve vibrafonu piyano ya da davul gibi değil, "vibrafon" gibi çaldığını not etmek gerekir.]