3 entry daha
  • günışığında hüzün gibi, yolunu kaybetmiş bir çocuk gibidir baloncunun peşinden giden. uzun sürmeden nerede olduğunu farkeder ve durulur.
    bir yandan da ansızın elektrik kesildiğinde yaşarsınız bunu, çoğunlukla arkadaşlarınızla, sınıfta (bir kafede de olabilir). tümüyle karanlık olduğunda hemen muzip gülüşler duyulur ve ardından nedensiz kahkaha kopar. karanlık nedense size nerede olduğunuzu unutturur..
    bir de yüzünden eksik etmediği gülümsemesi nedeniyle ray charles'ı hatırlatan bir sözdür bu. öylesi bir bitmeyen karanlıkta gülmek nasıldır acaba..
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap