adam resurrected

• birçok insanın, gerçekle yüzleşme sınırlarını ihlal ettiğinden; örneğin, schindler'in listesi'ndeki bir dizi caniliğe -her nasılsa- daha aşina olan sinema seyircisini, onlarca "yahudi soykırımı"/"nazi zulmü" konulu film izlemesine karşın "hala" alabildiğine rahatsız edebildiğinden, olması gerekenden çok daha az beğenilen film, kanımca.
  
  insan, prototipleştirmeye bayılıyor. her şeyi, her durumu ve herkesi sınıflandırıp ilgili klasöründe muhafaza etmek istiyoruz beynimizde. tasnifimize uymayan gelişmeleri, bu sebeple sevmiyor ve büyük rahatsızlık duyuyoruz bundan. tam da bu sebeple; bu -neredeyse deneysel ve ekspresyonist- filmdeki olayların, durumların ve karakterlerin gerçekliği batıyor insana. gerçeğin bu kadar çirkin olabileceği düşüncesine gözlerini yummak istiyor insan. standart konumlandırmamızdaki mazlum yahudi-zalim nazi subayı ikilisi bazı başka açılardan tam da yerine oturmuyor bu filmde. adam stein'ın korkaklığı, boyun eğişi, azapları, pişmanlıkları ve eksantrikliği; sanki onun yaşadıklarına yeterince "üzülmemizi"; hatta ona "acımamızı" namümkün kılıyor... oysa; insanlık dışı muamele gören kişinin kendisinin insanlıktan çıkacağı sonucu, çok da öngörülebilir olmalıdır.
  
  yukarıda izah etmeye çalıştıklarım; muhtemel bazı nedenler... bunlar dışında; bu filmin bu kadar az beğeni ve ilgi toplamasına anlam veremiyorum. sadece işlediği konu itibariyle bile çok daha fazla ilgi çekmesi beklenir(di). jeff goldblum'un oyunculuğu, parmak ısırtan cinsten. psikosomatik rahatsızlıkların işleniş şekilleri, alabildiğine özenli. her detayda ince ince işlenmiş sembolizm, seyir keyfini iyice arttırıyor.
  
  velhasıl; zengin bir film. muhakkak izlenmeli.