a ghost story

• spoiler
  
  ilginç ama pek de ilginç olmayan tarafları var: rooney mara'nın turtanın tamamını yediği sahne. sanırım beş dakikadan uzun bir sahne. mara hayatında ilk kez turta yemiş, zira pek sevmiyormuş. her şey sanat için!! diğer ilginç ama pek ilginç olmayan şey, casey affleck'in 10. dakikadan sonrasında çarşafa bürünmesi, hayalet olması (çünkü ölüyor). cgi kullanmak yerine eski usül çarşafı kullanmışlar. yönetmenin gücü bu saçmalığı inandırıcı kılabilmesi. yani çarşaflı bir hayalet var ve yönetmen bunu hem inandırıcı kılabilmiş, hem de bu sahnelerin bazılarında duygulandırabilmiş.
  
  film neredeyse diyalogsuz. özellikle ilk 40-50 dk'da çok az diyalog mevcut. sonrasında diyaloglar artıyor ama mühim diyalog pek yok. genelde tek mekânda geçiyor film. affleck öldüğünden ve yola hayalet olarak devam ettiğinden hiç konuşmuyor. abd'de çok sevildi bu film, sundance'de öve öve bitiremediler, eleştiriler şahane. fakat niye bu denli sevildi anlayamadım. âşıkların ilişkisi hiç derinleşmiyor. adam ölmeden önce hayatları nasıldı, neler yapıyorlardı, işleri neydi, nasıl tanıştılar? hiçbirine cevap yok. sadece birbirlerini sevdikleri belirtiliyor. yas süreci de fazla işlenmiyor. zaten 35 dakika kala mara çıkıyor filmden, çarşaflı affleck kalıyor. öte yandan iki karakteri de tanıyamıyoruz. yani mara'nın ya da affleck'in karakterlerini bir cümleyle bile anlatamam: kocasını seven, onun ölümünden sonra üzülen bir kadın. bitti. adam? eşini seven birisi. bitti.
  
  lowery'nin affleck-mara'lı ilk filmini hatırlatıyor. onda da mutsuz bir aşk hikâyesi anlatılmıştı, ona da sessizlik hâkimdi. o da sorunluydu. velhasıl sıkıcı bir film değil a ghost story, ama kapar kapamaz unuttum. umarım affleck-mara-lovery üçlüsünün sıradaki filmleri daha iyi olur, bu denli yüzeysel olmaz.
  
  spoiler