ostrov

• --- spoiler ---
  
  kötülüğün kısmî olarak da olsa iyiliğe dönüşümünün anlatıldığı film. anatoly karakteri ikinci dünya savaşı sırasında bir grup nazi askeriyle karşılaşınca korkar (korkusunun nedeni ölümdür, ölümden korkar ve ölmemek için yalvarır), panik yapar ve arkadaşı tikhon petrovich'in yerini belli eder, onu saklandığı yerden çıkarır, nazi askerleri ikisini kurşuna dizecekken anatoly'nin eline bir tabanca verir ve tikhon'u öldürmesini ister. anatoly, tikhon'a ateş eder, tikhon denize düşer, askerler ayrılır ve anatoly yakın arkadaşının artık öldüğünü düşünür. anatoly burada kötülüğü reddetmemiş, kötülüğü kucaklamıştır. askerlerin gelinen yere bıraktıkları bombaların patlamasıyla anatoly de denize düşer ve bir sabah kendisi bölgeye yakın bir manastırın hizmetçileri tarafından taşınarak manastıra alınır. anatoly artık manastırda bir kömür işçisi ve aynı zamanda (uzun bir süre sonra) bir ermiştir.
  
  korkak anatoly işlediği bu zorunlu cinayetten sonra vicdan muhasebesi yapar ve artık yaşanan dünyaya ayak uyduramaz, etrafındaki insanlar gibi davranamaz onlardan kopar ve yarı delirmiş bir hale girer. deliliğinin taklit veya gerçek olduğuna dair kesin olarak bir şeyler söyleyemeyiz.
  belki de anatoly hiçbir zaman delirmemiş, deliliğin sınırlarında dolaşmıştır.
  
  filmde fantastik ögelerin varlığına rastladıkça filmin gerçekliği kendini yalan bir zemine bırakıyor. örneğin anatoly'nin sakat bir çocuğu dua ederek iyileştirmesi. bu ve benzeri sahneler film boyunca izleyiciyi tekinsiz bir konuma sürükler.
  
  anatoly'nin ermişliği nam salınca bir gün adaya başka misafirler gelir. nastya ve babası amiral tikhon petrovich, anatoly'nin iyileştiriciliğini duyunca yanına gelirler. anatoly, garip bir biçimde kızı iyileştirir. (kızın iyileşmesi sahnesi de tuhaftır; kız yerde debelenir, ağzını sürekli açık bırakır, ağzından bir şeytan çıkacakmışçasına, morarır vs. kızın bu debelenmesi sırasında anatoly yine dua etmektedir.) nedeni bilinmeyen bir gücün anatoly'ce yine kullanılması izleyiciyi şaşırtır ama burada izleyicinin tekinsizliği devam eder. daha sonra anatoly tikhon'u tanır, şaşırır ve ondan af diler. affedilen anatoly için artık bir büyük günah kalmamış, var olan günah ortadan kaldırılmıştır.
  
  entrynin başında kötünün iyiye dönüşümünden bahsettim. filmin başında korkak ve hatta gerçekleşmemiş olsa bile katil olan anatoly filmin sonunda tanrısal bir güçle nastya'yı iyileştiriyor, tikhon tarafından affediliyor ve iyinin kendisi haline dönüşüyor.
  
  nazi askerlerin baskını sırasında ölmekten fazlasıyla korkan katil anatoly, filmin sonunda ölümü bile isteye arzu ediyor ve bu istediğini hiçbir korku belirtisi göstermeden, vicdan rahatlığıyla (ölümünün nasıl olduğunu anlamadığımız bir şekilde) gerçekleştiriyor.
  --- spoiler ---