5 entry daha
  • iranlı sanatçı azam ali'nin 2002 tarihli portals of grace albümünün ikinci parçası, kabuslarımın ve düşlerimin yılmaz fon müzikleri arasında bulunan dört dakika otuz iki saniyelik enfes şarkı.

    bir ud ile arzı endam eden girişi, kederi öyle içli bir şekilde yedirir ki zihne, azam'ın güzel sesi geldiğinde yürekte her şey hazırdır bir rakı sofrası ya da bir şairin masası gibi.

    şarkının yahudi ispanyolcasında yazıldığı söyleniyor. aksanla dinlerken ve aslında hiçbir şey anlamazken bile çok şey anlatıyor bana. baktım, bitişinde "ne acı, yalnız mı uyuyorsun/seninle uyumaya geliyorum" diyor. evet bazı geceler uyumadan önce dinlediklerimin arasından bu şarkı çıkıyor. güzel de bir yoldaş. ama melankolisi ile de hırpalıyor zihni. özellikle çellonun kulakları hazırladığı anda (03.02 dolayları) azam'ın "para suvir a tu nido" dizesini söylemeden önceki haykırışı her şeyi koparan nokta. hayata karşı bütün naifliğiyle mücadele veren beni, suyun akışına itiyor. herkesin beni gözden çıkarabileceği, umursamayabileceği gerçeğini de peşimden gönderiyor. bir ağıt gibi. haydi ben yalnız uyurum uyumasına, hem de korkmam müzikler varken. onlar gelir yanıma, da sevgisiz insanların bana zarar vermesinden beni kim korur, bilmiyorum.
hesabın var mı? giriş yap