all saints

• bazen kariyerinize nereden basladiginiz onemlidir. bu dort kiz kiz gruplari doneminde ciktilar, spice girlsden sonra da ciktiklari icin al sana yafta al sana etiket. ama ben girl band olarak gormek istemiyorum, gruptular. en azindan sarkilarini kendileri yaziyorlardi, bayagi bayagi. bence donemin en iyi kiz gruplarindandilar. sarkilari pop muzik icin gayet iyiydi, tipleri de appleton kardesler sagolsun yerindeydi. bir de guzel sesli burnu yamuk bir kizla zenci bir kiz vardi, zaten grubun kuruculari da bu kizlardir. kariyerlerini appeltons’dan daha uzun surdurduler zaten, hatta zenci olan en son kariyer yapmisti 2004 tarihli. ama ingiltere pop piyasasi bu, bugun top of the pops’sun yarin yoksun.
  
  “i know where it’s at”le ilk duydugumu hatirliyorum mtv ve totp’tan. sonra zaten ikisinden de cikmadilar, hele de never ever’dan sonra, hit ustune hit cikardilar ingiltere piyasasinda, saygi da gorduler. hatta o donemler later with jools holland’da cok guzel bir canli performans gerceklestirmislerdi. gecenin 2sinde oturup zevkle dinlemistim. bahsedilen lady marmalade cover’larini basindan sonuna ezbere bilirdim, “ooh” “a yee” bolumlerini ezberlersiniz ya o derece dilime takilmisti. gittim sezarin hakki sezara dedim, genclik o zaman ukalalik had safhada, pop dedin mi agiz burusturuyoruz, iyy diyoruz, ona ragmen pop mu pop ne yapayim diyip kasetlerini almis, 50 bin kere dinlemisligim vardir. simdi olsa yine dinlerim, all saints albumu de boyle bir albumdur zaten. arkasindan kavga gurultu, bir sonra ki albumlerinden “black coffee”yi cikardilar hah dedim, daha da saglam gidiyorlar derken cottadanak ayrildilar. hevesim kursagimda kaldi cunku sikiydilar.