magda szabo

• magda szabó..kapı
  bir babaanne eli ve yaşlı insan kokusu eşliğinde okunan satırlar.. açılmayan kapılar..bir edip şiiri fonda hep: " ne gelir elimizden insan olmaktan başka"
  yapılacak bir şey kalmadıysa ölmek güzeldir diyor kitapta..ölümü gelir gözümün önüne ..kendi elleriyle yaptığı ,çocuklarını büyüttüğü ,kapısını çok da kimselere açmadığı evinden uzakta,başka bir evden gelen ölümü.. basamaklarda oturuşu,sinirli bakan güzel gözleri, sobası,yeşile çalan küçük vitrini...insan kapısını kendisine yakın gördüğüne açıp diğerlerini dışarda bırakıyorsa anahtarın kendi cebimizde olduğunu bize hatırlatacak birileri olmayabilir etrafta...yaşam telaşı en yakınımızdakini dahi sanki hiç var olmamışçasına görmezlikten gelmemizi sağlayabilir..görmeyişimizin sebebi körlükten ziyade yüreğimize inen perdedir belki de..perdesinin az uzağında yetiştirdigi küpelisi, zambaklara olan düşkünlüğü gelir aklıma..babama bakerken yüzünde oluşan merhamet..hoyrat ama çalışkan elleri..tüm dünyaya hükmedercesine kendine güveni..
  kendimize sonsuz güven duyduğumuz bir anda gerçeklerin yüzümüze çarpması.. sürekli şişen bir kurbağa misali oracıkta patlayıvermemiz .. yapılan iyilik ya da gösterilen şefkat nasıl yansımaktaydı karşıya ..yerine ulaşmayıp kapıya çarparak sertçe dönüyorsa bize, hata kimdeydi? ..sonra demir kapısını düşünürüm uzun uzun...her kıyafetinin üzerine bağladığı çiçekli önlüğü..yaşadığı onca şeye rağmen yakınmayışını..çizgilerini. .ellerinin üzerinde mavi bir ırmağı anımsatan çizgilerini..
  kapı hayatın yüzümüze çarptığı tüm acımasızlıklara karşı çekilen bir set..kimsenin bizi üzemeyecegini düşündüğümüz mahrem alanın en güvenli yanı..kırılmamalı!
  kırıldıklarıyla birlikte siyah şalını başına atıp çıkışı ve bir daha dönmeyişi gelir aklıma..
  size anılarınızı hatırlatan kitapları sevin. .okuyun. .çok iyidir!