manchester by the sea

• matt damon'in sinemada guzel seyler yaptigina tanik olmanin sevincini yasadigim film. iyi bir aktor'den iyi bir yapimci ya da yonetmen'e evrilmeye calisan yolunda basarisi daim olsun. guzel adamdir.
  
  simdi filme gelirsek, bu damon sulalesi ve affleck kardesler boston sehrindenler ya. memleketleriyle her daim gonul baglari olmus. holywood'da yasasalar da buralari unutmuyorlar. sagolsunlar.
  
  biz de aksamin bir saatinde, soguk bir kis gununde, bir boston kasabasinin kucucuk bir sinemasinda izleyelim diye gittik. bakalim dedik ne olmus bizim yan kasabalarda. insanlar nasil hayatlar yasiyor deniz kenarindaki kucucuk bir sehirde. anammm.. benim musluklar bir acildi...durmak bilmiyor.. sanki bana gosterilen yan komsumun hikayesi... evler ayni.. yollar tanidik.. cocuklar ayni, sari kafa bebeler.. kiyafetler ayni.. sehrin spor takimlarinin atkisi, tshirtu, beresi derken oldu bana capcanli bir hikaye. mendil dayanmiyor, goz ve burun silmekten geberiyorum. bir yandan da bakiyorum salona goz ucuyla, hickirik ve burun silme sesleri geliyor..ohhh diyorum yalniz degilim.
  
  --- spoiler ---
  
  simdi filme dair sasirdigim seyler oldu. oncelikle balikcilikla gecinen koylulerin kokaine ulasabilecek zevkleri oldugunu bilmezdim. orda bi yamuldum. lan dedim yan komsu da mi gece boyle koko cekiyor.. neyse..
  
  babasini kaybetmis bir cocugun tavri eminim ki bir cok insana garip gelebilir ancak bana hic gelmedi. buranin cocuklari boyle. her ne kadar cocuk olup, amcasindan ayrilmak istemese de bir sekilde kendi ayaklari uzerinde durabilecek sekilde yetistiriliyorlar. yani oyle sadece babasi tarafindan buyutulmus ve cok seviyor diye cenazesinde agladigini goremezsiniz. travmalarini iclerinde yasar amerikan halki, disariya belli etmez. bir sey anlayamazsin coook samimi olmadan. hos, samimi olmaya da pek izin vermezler. denisik insanlar yani.
  
  oglanin buzluktan yemek alirken babasinin yerlestirdigi tavuk agirlikli yiyecekleri yere dokmesi ve bunun sonrasinda patlayan travmasi... cok etkileyici bir sahneydi. amcasi lee'nin cocugun aglama krizi ve travma sebebini biliyor olarak teselli etmeye calismasi da bir o kadar tatliydi.. tam cumleyi hatirlamiyorum ama soyle bir sey dedi:
  
  - ohooo sen her deepfreeze'i actiginda boyle aglayacaksan isimiz var!
  
  lee'nin kavgaci ve gozu kara halleri filmin basinda ohhaaaa dedirtse de sonrasinda her seyini kaybetmis ve hrant dinkin oglunun babasi olduruldugunde dedigi gibi "dunyanin camini cercevesini indirmek isteyen" bir adamin korkacak bir seyi olmadigini anlayarak sakinliyorsunuz.
  
  filmi izleyen en az on arkadasima sordum. lee'nin yerinde olsaniz manchester'da kalir miydiniz diye. sadece bir tanesi evet dedi. digerleri cok guclu bir sekilde hayir dediler. benim de cevabim hayir. her gun eski karimi ve yeni cocugunu gorme iskencesinin oldugu ve cocuklarimin uyudugu yerde ben de yasayamazdim. ne pahasina olursa olsun. en dogru karari verdi.
  
  --- spoiler ---
  
  casey affleck cok cok guzel oynamis. o'nun lee olduguna inaniyor insan. daha da cok goruruz umarim.
  
  oscar'lik oldugunu sanmiyorum pek filmin. oyle buyuk yapim vs degil. sadece kalbe dokunan simsicak ve hazinli bir kasaba drami. zaten olcumuz de akademi odulleri degil ya. massachusettsli abiler film ceksin, yeni sinema adi altinda izleriz, umutlaniriz. hep milyonlarca dolarlik vahsi holywood filmleri izleyecek degiliz. avrupa sinemasina yakin isler beni mutlu ediyor. izleyin.