lykurgos

• içkiye olan nefreti üzümleri de kapsamakta olan sparta kralı. bu nefretin kökenini teşkil eden şey kendi istem dışı eylemi imiş. şöyle ki şarap içtiği bir gece annesine şiddet uygulamaya kalkmış, kendine geldiğinde ise pişman olup içkiye savaş açmış. ^*
  yunan mitolojisi bunu şarap tanrısı olan dionyzos- lykurgos savaşı şeklinde anlatıp sonunda lykurgos'u cezalandırır.
  gaius julius hyginus'un, fabulae eserinden [cxxxıı. lycurgus ] alıntı şöyle : ''lycurgus, son of dryas, drove liber from his kingdom. when he denied that liber was a god, and had drunk wine, and in drunkenness tried to violate his mother, he then tried to cut down the vines, because he said wine was a bad medicine in that it affected the mind. under madness sent by liber he killed his wife and son. liber threw lycurgus himself to his panthers on rhodope, a mountain of thrace, over which he ruled. he is said to have cut off one foot thinking it was a vine.''
  
  * tabii bunlar işin mitolojik boyutu. gerçekliğe dayanan bir bilgi var ki o da eşitlikçi ve parayı değersizleştiren sosyalist yanı. ağırlığı kiloyu bulan metal paralar bastırarak taşınmasının ve paradan kaynaklanan kötülüklerin önüne geçmeye çalışmış. ^* tanrıların gazabına uğraması bu yüzden olabilir.
  
  jean jacques rousseau'nun toplum sözleşmesi'nden^*:
  (1) ''bir halk, ancak yasaları işe yaramaz hale gelmeye başladığında ünleniyor. lycurgus'un yasalarıyla kurulan kurumlar, spartalıları kim bilir kaç yüzyıl mutlu ettikten sonradır ki, yunanistan'ın öteki kesimlerinde onlardan söz edilmeye başlandı.''
  (2) ''lycurgus, yurduna yasalar yaptığında işe tahtından vazgeçerek başladı. yunan kentlerinin çoğunda yasaları yabancılara yaptırırlardı hep. çağımız italya'sındaki cumhuriyetler de, çoğu zaman bu yönteme öykündüler; cenevre cumhuriyeti de öyle yaptı ve bunun yararını gördü. roma, en parlak günlerinde zorbalığın tüm kötülüklerinin hortladığını gördü ve yasama gücü ile egemen gücü aynı kimselerde topladığı için de az kalsın yok oluyordu.''