ince sızı

• bir ismet özel siiri`
  
  " var mıdır nalçaları sevincin
  gün tene değince kanatları uzar mı
  derin bir secde gibi rüzgara aşılanmak
  dostları düşünmenin çarpıntısından mı
  
  yokum arkadaş düşünmekle varılan tada
  hayata yalnızca kafanı banmak
  gövdende namusluca güdebilmek sevinci
  elbet burkulup kalmaktan iyi.
  kara gözlerimde uğuldayan bu değil ancak
  elde tüfek, elde alet, yürekte kor
  cebelleşmek yalanla, kirle, tahvilatlarla
  damarlarına papatyalar doldurarak
  bir serinlik olup dünyaya sokulmak
  
  ben bir deli fışkın değil miyim
  sahibim köroğlu'nun da sahibi değil mi
  ve çocukların ezbere bildiği gömleğimin
  kendirini kendim ekmedim mi
  
  öyleyse arkadaşım sinem kanayadursun
  ta ki sürgün ya da mahpus kırışıklar yerine
  yüzümüz köylü ve gurbetçi yanıklığa dursun
  sevmekle doğrulanmıyor madem kalbimiz
  girelim yarimizin avlusuna tam tekmil
  ve mürdüm erikleri
  ve dopdolgun elmalarıyla o bahçede
  o geniş kalçalı yarimizi dört kere. "