pluviophile

• kökeni latince pluvia (yağmur) kelimesidir.
  ortak bir lisandır, yağmurun mutlulukla alakasıdır, cama çarpan damlaların yarattığı sevinçtir, tedbilsiz mekanda ferahlıktır, singing in the raindir. kahvedir, kitaptır, andır, candır, tabiat güzellemesidir. hayatın kargaşasına sesiyle, kokusuyla ara veren ''oh be!'' kısmıdır.
  ''bir çiçek bahçesinde geceye durgun kalışın yağmur sıcağı gibi.
  öptüm sonsuz gidişinden, saçlarının seyriyle seni.''^*