bizim büyük çaresizliğimiz

• tam ihtiyacım olan zamanda... günlerce bekledikten sonra tesadüf müydü o gece beyoğlunda bulmam? yoksa nasıl geçerdi ertesi gün? "en büyük ahlaksızlık, demiştim kendi kendime bir aşkı yaşamamaktır. hayatı mümkün olan en geniş haliyle yaşamak gerekir, demiştim"... demiştim de bir türlü durumumu o genellemelere uyduramamıştım yazarın deyimiyle... bir kaç saat sürdü bütün kitabı okumam... yine akıyordu kelimeler, cümleler... diyordu ki "aşk eşitler arasında yaşanır" oysa asıl eşit olmayanların arasındaki aşktı, kavuşamamaktan doğar çünkü aşk imkansızlıkla beslenir.
  ve ben kitabın sonuna şöyle yazdım bir eylül sabahı "peki ya bizimki?..."