ningen no joken

• masaki kobayashi'nin savaş eksenindeki insanlığın tüm hallerini kusursuza yakın bir anlatımla sinemaya aktardığı epik üçlemesi. tamamını izleme fırsatı bulabilen çoğu kişi için, savaş konulu en iyi film olarak nitelenebilir. en azından `şimdiye dek yapılmış en derinlikli ve çarpıcı savaş karşıtı film` diyebiliriz. savaşı bir karakter etrafında ama çoğu emsalinin aksine bütün taraflarıyla inceliyor. nitekim bugün adını ve namını herkesin bildiği savaş filmlerinin çok büyük bir bölümünden daha önce yapılmış bir film olmasına rağmen onların da bir özeti niteliğini taşıyor diyebilirim. hedefi zafer kazanmak ve bu uğurda öldürmek değil, sadece yaşamak olan insanların hikayesi var filmin merkezinde. savaşın sadece kan akıtan yüzünü değil daha ziyade kan donduran yüzünü izliyoruz bu filmde. savaşı sadece bir şiddet olayı ya da belli bir dramatik hikayenin arka planı olarak değil; tüm unsurları ve yönleriyle anlatıyor. bol kanlı savaş sahneleri, silahlar, bombalar, patlamalar ve tabii ki şiddet pornosuna alıştırılmış ve savaşın kendisine yabancılaşmış insanoğluna, aslında savaş dediğimiz şeyin ne olduğunu ve bunun bedelini kimlerin nasıl ödediğini neredeyse kusursuz bir biçimde anlatabilmiş kobayashi. ne var ki bütün bunları yaklaşık 10 saat gibi oldukça uzun bir zamanı kullanarak yapıyor. sürenin bu kadar uzun olması ve filmin temposunun yavaş olması birçok izleyiciyi zorlayabilir ancak bu durum hikayenin sürükleyiciliğini azaltmıyor. sonuç olarak, bu film bana göre sadece japon sinemasının değil tüm sinema tarihinin yüz akı. eğer kurosawa, ozu yada mizoguchi filmlerini bilmesem, şimdiye dek yapılmış en iyi uzakdoğu filmi bile diyebilirdim.
  
  japonlar gelenekçi ve savaşçı bir millettir, işte bu yüzden sanırım savaşın etkilerini en iyi bilen milletlerden de birisidir. bu filme ilaveten yine japonya'dan savaşın etkilerine dair bir diğer önemli örnek için; (bkz: hotaru no haka)