carne tremula

• su gibi akıp geçen, bittikten sonra "keşke biraz daha uzun olsaydı" diye insana iç çektiren almodovar filmi. bu akıcılığa rağmen insanın üstünde çok yumuşak bir etki bırakıyor. zaman zaman insanın beynine kazınan, kolay kolay da silinip atılamayacak diyaloglarla bezenmiş olması, olay örgüsünün dozajı, bağlantılar filmi tekrar izlenesi bir hale sokuyor. ama en güzel yanı herhalde izledikten sonra göz önüne gelen elena-victor, david-victor, sancho-clara arasındaki yüzleşme sahneleri olsa gerek.