bouvard et pecuchet

• roland barthes'ın gözlüklerini takıp bouvard et pecuchet'yi tekrar okuduğumuzda bu 19. yüzyıl tarzı ansiklopedinin tonlarında ve ethos'unda bir tür alay olup olmadığından emin olamıyoruz; bizi müthiş bir sürüncemede bırakan bu güzel ciddiyetsizlik onların "kırtasiye" den aldıkları hazzı (metnin hazzını ve hazzın metnini)çoğaltıyor. bu konu postmodern ile modern edebiyat arasındaki bulanık suların aydınlanmasına, psikotik metnin nevrotik yazar tarafından yaratıldığı anda yazarın nasıl klasik edebiyat mirasını bir biçim kullandığı için modern edebiyata dönüştürüyorsa modern edebiyatı da aynı kaçınmayla bir biçim kullanmadığı için postmodern edebiyata dönüştürdüğüne kanıttır