bihter

• tanidigim en guzel bihter, bizim evdeki bihter'dir.
  aslinda tanidigim tek bihter de odur.
  ama guzeldir gercekten, alimlidir.
  siyah saclari, yesil gozleri isil isildir.
  siradisi gibi gorunen butun o yanlariyla aslinda tipik bir yeniyetme-genckizdir.
  cogu gibi o da biraz tersdir mesela:
  gel deyince gider, git deyince gelir;
  ya da hayran olunmaya bayilir da hayranlarini yanina yaklastirmaz.
  bir seyi yapmasi icin cogu zaman "yapma" demeniz yeterlidir.
  yeniyetmelige ozgu o yavru-yetiskin gelgitler de tam seyirliktir.
  kanepede kivrilip uyuyakalmasinda bir bebek kokusu,
  saga sola kacamak bakislar atarak o ince uzun, o yaylana yaylana yuruyusunde sansarvari bir hava vardir.
  o kadar enerjiyle bu kadar uykuculugu birarada barindirabilmesi de ayrica enteresandir.
  tembelligi guzellikle boylesine basarili kamufle edebilen bir uyuyan guzeli bilirim, bir de bihteri.
  en cok, ben birseyler okurken ya da seyrederken yanibasimda uyuyakalmasini severim.
  uykucu bihter...
  ipek sacli bihter...
  bal bakisli bihter...
  biyiklarin yanagimi gidikliyor,
  pala bihter...
  gel kacma hemen gel,
  patisiguzel...